What do you think?
Rate this book
Ap. J.-C.
L’histoire commence aujourd’hui, à Athènes, chez Nausicaa, une dame de quatre-vingt-neuf ans, qui demande à l’étudiant qu’elle héberge de mener une enquête sur les moines du Mont Athos. Songe-t-elle à leur laisser sa fortune ? Espère-t-elle retrouver parmi eux son frère disparu il y a cinquante ans ? Bien qu’il ne s’intéresse qu’� l’histoire ancienne et aux présocratiques, le jeune homme accepte.
Son enquête le mènera loin, mille ans en arrière, à l’époque de la construction du premier monastère. Plus loin encore, jusque dans l’Antiquité quand l’Athos était déjà habité. Il découvrira que le christianisme ne s’est imposé qu’au prix de destructions et de massacres qui ont duré des siècles et que les dieux olympiens ont connu eux aussi leurs martyrs. Ses investigations lui feront rencontrer des personnages de plus en plus singuliers : un journaliste qui considère la messe orthodoxe comme une œuvre d’art, un historien qui affirme que le christianisme ne prolonge pas l’Antiquité mais qu’il la suit « comme la nuit suit le jour », un moine défroqué, un poète péruvien installé sur la Sainte Montagne, les membres d’une étrange communauté près de Salonique qui ont l’habitude, deux fois l’an, de danser pieds nus sur des charbons ardents. Cinq femmes aussi, dont une plongeuse du département d’archéologie sous-marine qui lui fera cadeau de trois noisettes trouvées dans un bateau espagnol coulé en mer Ionienne en 1600. Il fera la connaissance d’un moine ڰç, propriétaire d’une maison en Normandie où l’abbé Prévost écrivit Manon Lescaut, et d’un fou de Dieu, qui salue les avions qui passent avec un drapeau byzantin. Il apprendra que, sur le Mont Athos, en principe interdit aux femmes, des femmes ont dansé il n’y a pas bien longtemps. Il découvrira surtout une communauté richissime, qui pèse d’un poids considérable sur la vie politique du pays et dont personne ne prend le risque de contester les privilèges ni de dévoiler les secrets.
Son enquête le mènera loin, mille ans en arrière, à l’époque de la construction du premier monastère. Plus loin encore, jusque dans l’Antiquité quand l’Athos était déjà habité. Il découvrira que le christianisme ne s’est imposé qu’au prix de destructions et de massacres qui ont duré des siècles et que les dieux olympiens ont connu eux aussi leurs martyrs. Ses investigations lui feront rencontrer des personnages de plus en plus singuliers : un journaliste qui considère la messe orthodoxe comme une œuvre d’art, un historien qui affirme que le christianisme ne prolonge pas l’Antiquité mais qu’il la suit « comme la nuit suit le jour », un moine défroqué, un poète péruvien installé sur la Sainte Montagne, les membres d’une étrange communauté près de Salonique qui ont l’habitude, deux fois l’an, de danser pieds nus sur des charbons ardents. Cinq femmes aussi, dont une plongeuse du département d’archéologie sous-marine qui lui fera cadeau de trois noisettes trouvées dans un bateau espagnol coulé en mer Ionienne en 1600. Il fera la connaissance d’un moine ڰç, propriétaire d’une maison en Normandie où l’abbé Prévost écrivit Manon Lescaut, et d’un fou de Dieu, qui salue les avions qui passent avec un drapeau byzantin. Il apprendra que, sur le Mont Athos, en principe interdit aux femmes, des femmes ont dansé il n’y a pas bien longtemps. Il découvrira surtout une communauté richissime, qui pèse d’un poids considérable sur la vie politique du pays et dont personne ne prend le risque de contester les privilèges ni de dévoiler les secrets.
376 pages, Kindle Edition
First published August 22, 2007
7 people are currently reading
178 people want to read
About the author
Vassilis Alexakis
30books75followers(Greek: )
Vassilis Alexakis is a Greek-French writer and self-translator of numerous novels in Greek, his mother tongue, and French.
Vassilis Alexakis is a Greek-French writer and self-translator of numerous novels in Greek, his mother tongue, and French.
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 29 of 29 reviews
June 13, 2024
Two novels in one, none of them being my cup of tea.
The first one consists of questionable quotes and disparate facts about Christianity, priests and Mount Athos, the second is about the feelings of a selfish and vain young man. Not to mention the final, far too ambiguous for my poor taste...
The first one consists of questionable quotes and disparate facts about Christianity, priests and Mount Athos, the second is about the feelings of a selfish and vain young man. Not to mention the final, far too ambiguous for my poor taste...
November 28, 2019
Αν και περιστρέφεται γύρω από την πίστη, το μ.Χ. δεν είναι ένα βιβλίο που έχει να κάνει αμιγώς με τον χριστιανισμό. Προσωπικά θεωρώ ότι η πίστη είναι μια ξεκάθαρα εσωτερική υπόθεση στην οποία δεν ταιριάζουν τα πρέπει. Που θα πει πως το συγκεκριμένο βιβλίο του Αλεξάκη φαίνεται ότι βασίστηκε σε μια εκτενή έρευνα γύρω από όλα όσα ξέρουμε, υποθέτουμε ή έχουμε ακουστά για την εκκλησία και τους λειτουργούς της. Το Άγιο Όρος που απολαμβάνει το απυρόβλητο, η σύσταση και η λειτουργία του ως κοινωνία αλλά και ως εμπορικός οργανισμός αλλά και ο αρχικός, ουσιώδης ρόλος του μπλέκονται σε μια ιστορία που φτιάχτηκε προκειμένου να εξυπηρετηθεί η παρουσίαση όλων αυτών των πληροφοριών.
Με γραφή απλή, ο Αλεξάκης παραθέτει στοιχεία και γεγονότα την ισχύ των οποίων δεν είμαι βέβαια σε θέση να εξακριβώσω, ταυτόχρονα καταφέρνοντας ο λόγος του να μην αποτελεί κατηγορητήριο μιας στάσης που κάθε άλλο παρά θεάρεστη είναι. Οφείλω ωστόσο να παραδεχτώ τον συγγραφέα που αποδομεί τα ταμπού και ασχολείται με ένα θέμα που ίσως άλλοι στη θέση του θα φοβούνταν να αγγίξουν.
Μυθιστορηματικά έχω την αίσθηση ότι κάτι του έλειπε, παρόλα αυτά στο σύνολό του πρόκειται για ένα άκρως ενδιαφέρον βιβλίο που ενδεχομένως να σου βάλει το φυτιλάκι να διαβάσεις περισσότερα για όλα όσα εξιστορεί.
Με γραφή απλή, ο Αλεξάκης παραθέτει στοιχεία και γεγονότα την ισχύ των οποίων δεν είμαι βέβαια σε θέση να εξακριβώσω, ταυτόχρονα καταφέρνοντας ο λόγος του να μην αποτελεί κατηγορητήριο μιας στάσης που κάθε άλλο παρά θεάρεστη είναι. Οφείλω ωστόσο να παραδεχτώ τον συγγραφέα που αποδομεί τα ταμπού και ασχολείται με ένα θέμα που ίσως άλλοι στη θέση του θα φοβούνταν να αγγίξουν.
Μυθιστορηματικά έχω την αίσθηση ότι κάτι του έλειπε, παρόλα αυτά στο σύνολό του πρόκειται για ένα άκρως ενδιαφέρον βιβλίο που ενδεχομένως να σου βάλει το φυτιλάκι να διαβάσεις περισσότερα για όλα όσα εξιστορεί.
December 2, 2016
Μόνο αγάπη για τον εστέτ της καρδιάς μου.
January 3, 2016
Το βρήκα κάπως επιφανειακό. Δεν έμαθα κάτι που δεν μάντευα ή δεν ήξερα από διηγήσεις, κουτσομπολιά, πρωτοσέλιδα εφημερίδων για τους καλογέρους του Άθω και τον μοναχισμό. Δεν με κέρδισε ούτε η πλοκή, ούτε η τέχνη του λόγου.
July 22, 2014
Αν το διαβάσεις για μυθιστόρημα θα μείνεις με μια μεγάλη απορία ως προς την πλοκή. Ενώ εξελίσσεται καλά, το τέλος σε αφήνει άλαλο. Φοιτητής του Ιστορικού αναζητά τον αδελφό της σπιτονοικοκυράς του στο Άγιο Όρος ενώ ταυτόχρονα μελετά την ιστορία του μοναχισμού και του Άθω ως υλικό για διδακτορική διατριβή. Και ξαφνικά στο τελευταίο κεφάλαιο κάνει αυτό που κάνει; Για ποιο λόγο;Το γυρνάμε σε τζειμσμποντική ταινία;Άσε το μεταφυσικό και ανεξήγητο του τελευταίου κεφαλαίου. Αυτά είναι τα μελανά σημεία. Από κει και πέρα με αφορμή το μυθιστόρημα μαθαίνουμε πολλά πράγματα για την κατάσταση και την περιουσία του Αγίου Όρους. Κάτι είχα ακούσει, κάτι είχα μάθει, αλλά να που τα βρήκα και μπροστά μου in black and white. Φοβόμουν ότι θα έγραφε σαν το Μν του Ανδρουλάκη, απροκάλυπτα και ωμά. Δεν φτάνει σε αυτό το σημείο. Παραθέτει τα γεγονότα απλά και λιτά. Διάφορα εγκυκλοπαιδικής φύσεως παρεισφρέουν στο κείμενο και σε κάνουν να κολλάς περισσότερο από τη ροή της αφήγησης. Ήμουν σίγουρος για τις αμύθητες περιουσίες των μοναστηριών, εντός και εκτός Άθω, ήξερα για τις περιουσίες της Μονής Βατοπεδίου, ήξερα για τους κοσμικούς καλογήρους-διευθυντές (ηγουμένους) που κάθε άλλο παρά μοναχικοί και εκτός τεχνολογίας και υλικού πλούτου είναι. Αλλά ότι απαλλοτρίωσε μέρος των κτημάτων ο Βενιζελος για τους πρόσφυγες;Ότι οι μοναχοί θεωρούν το Δημόσιο ακατάλληλο για σωστή οικονομική διαχείριση και αρπάζουν ότι βρουν θεωρώντας εαυτούς πιο ικανούς;Και ταυτόχρονα αρνούνται να προσφέρουν δωρεές ή αγαθοεργίες γιατί ο σκοπός του μοναχισμού είναι να προσφέρει πνευματικά μόνο;Το απόλυτο σοκ. Ή για τους Ρώσους καλογήρους;Ή για τις συνεχείς προσπάθειες της Ευρωπαϊκής Ένωσης να καταργήσει το άβατο; Ή της Ελλάδας να τους φορολογήσει;Που πέφτει στο κενό;Αμ το άλλο, που αρνοίυνται να δεχτούν ανασκαφές για να μην αποκαλυφθεί το αρχαιοελληνικό κάλλος του Περιβολιού της Παναγίας; Πραγματικά πολλές αποκαλύψεις. Ένα δυνατο βιβλίο ως προς τον πλούτο των πληροφοριών.
March 18, 2015
Dozivila sam ovu pricu kao avanturu uz pomoc glavnog lika. On je student povijesti i od svoje stanodavke, bogate 89-godisnje starice imenom Nausikaja dobije priliku da za nju istrazi na brdu Atos monasku zajednicu vrlo zagonetnu, zatvorenu i neistrazenu. Zenama je zabranjen ulaz.
U pocetku cudno je zasto se Nausikaja zanima bas za tu zajednicu?! Zar bas nikom drugom ne moze ostaviti svoje nasljedstvo, nego tamo gore nekim monasima. Ubrzo saznajemo da joj je brat jos kao mladic otisao od kuce, odrekao se svoje bogate obitelji. To je i glavni razlog, zeljela je pronaci svog brata.
Sviđao mi se i sam stil pripovijedanja.
Puno se dozna o samom nacinu zivota samih monaha, kako su dospjeli u tu zajednicu...obicno ili su se razocarali u ljubav ili se razljutili na svoje bliznje i iz revolta evo ih u nekom drugom svijetu, surovom..."neki navlače mantiju da zaborave, neki da budu zaboravljeni. Svi promijene ime, puste bradu, preruše se. Za proslost ih vezuje samo jedno slovo:njihovo monaško ime uvijek pocinje istim slovom kao i laicko". Kako su prezivjeli sva prevrtljiva svjetska razdoblja i ostali netaknuti do dana danasnjeg.... Zanimljiva prica. :)
U pocetku cudno je zasto se Nausikaja zanima bas za tu zajednicu?! Zar bas nikom drugom ne moze ostaviti svoje nasljedstvo, nego tamo gore nekim monasima. Ubrzo saznajemo da joj je brat jos kao mladic otisao od kuce, odrekao se svoje bogate obitelji. To je i glavni razlog, zeljela je pronaci svog brata.
Sviđao mi se i sam stil pripovijedanja.
Puno se dozna o samom nacinu zivota samih monaha, kako su dospjeli u tu zajednicu...obicno ili su se razocarali u ljubav ili se razljutili na svoje bliznje i iz revolta evo ih u nekom drugom svijetu, surovom..."neki navlače mantiju da zaborave, neki da budu zaboravljeni. Svi promijene ime, puste bradu, preruše se. Za proslost ih vezuje samo jedno slovo:njihovo monaško ime uvijek pocinje istim slovom kao i laicko". Kako su prezivjeli sva prevrtljiva svjetska razdoblja i ostali netaknuti do dana danasnjeg.... Zanimljiva prica. :)
July 22, 2014
Αυτό το βιβλίο(κλαίω τα δέντρα που κόπηκαν για να βγει)έχει τα πάντα και τίποτα. Έχει πάμπολες πληροφορίες για την ιστορία του Χριστιανισμού στην Ελλάδα και δεν έχει μερικά ασήμαντα πράγματα όπως μύθο, πλοκή, χαρακτήρες, τέλος. Έχει πολλές αμαρτίες μοναχών, καλογέρων, ηγούμενων, ερημιτών, αλλά η μεγαλύτερη αμαρτία είναι ότι εκδόθηκε. Το θαύμα του βιβλίου είναι ότι βραβεύτηκε από τη Γαλλική Ακαδημία Γραμμάτων και Τεχνών, με το Μεγάλο Βραβείο Μυθιστορήματος 2007
September 30, 2021
Ίσως είμαι άδικη γιατί το αντικείμενο που πραγματεύεται δεν είναι κάτι που γενικά με ενδιαφέρει.Δεν αναλύει την πίστη, κυρίως περιγράφει την κατάσταση στο Άγιο Όρος.
Το βαρέθηκα σε αρκετά σημεία και το διάβαζα απλώς για να το τελειώσω.Το τέλος κάπως με μπέρδεψε, χωρίς να είμαι σίγουρη ότι είχε κάποιο ουσιώδες νόημα.
Το βαρέθηκα σε αρκετά σημεία και το διάβαζα απλώς για να το τελειώσω.Το τέλος κάπως με μπέρδεψε, χωρίς να είμαι σίγουρη ότι είχε κάποιο ουσιώδες νόημα.
December 27, 2021
Παρά τη γνώριμη γραφή του Αλεξάκη, σε αρκετά σημεία θυμίζει δοκίμιο περισσότερο απ' όσο θα έπρεπε.
Η πλοκή άλλου μοιάζει με αναγκαστικό περιτύλιγμα κι αλλού έχει απρόσμενες εκπλήξεις (η σκηνή με τους αναστενάρηδες π.χ.)
Εξαιτίας του χαρακτήρα του βιβλίου, το γεγονός που έρχεται σαν κορύφωση μοιάζει λίγο παράταιρο, παρότι το όχι ξεκάθαρο τέλος είναι ευχάριστο και ταιριαστό.
Η πλοκή άλλου μοιάζει με αναγκαστικό περιτύλιγμα κι αλλού έχει απρόσμενες εκπλήξεις (η σκηνή με τους αναστενάρηδες π.χ.)
Εξαιτίας του χαρακτήρα του βιβλίου, το γεγονός που έρχεται σαν κορύφωση μοιάζει λίγο παράταιρο, παρότι το όχι ξεκάθαρο τέλος είναι ευχάριστο και ταιριαστό.
September 17, 2009
It's one of these rare books that once you have started it, would just can't put it down.
I found it a bit disappointing towards the end of the story though.
I found it a bit disappointing towards the end of the story though.
March 8, 2019
3.8 για το τόσο απότομο τέλος, αλλιώς θα ήταν ολόκληρο το 4άρι
April 22, 2021
Marţi, 7 martie 2006. Biserica ortodoxă îi sărbătoreşte astăzi pe sfinţii Laurenţiu din Megara, Efrem şi Eugen. Nu-l ştiu pe niciunul dintre ei. Presupun că au trăit în aceeaşi perioadă din moment ce sunt comemoraţi în aceeaşi zi. Mi-i închipui în mijlocul unei arene romane, în miezul zilei. Rar mor sfinţii de bătrâneţe, în paturile lor. Efrem, care stă în mijloc, îi ia pe ceilalţi doi de mână, ca să le dea curaj. De altfel, aceştia nu par nicidecum impresionaţi de răgetele fiarelor închise după un grilaj de fier. Mulţimea este nerăbdătoare. Trompetele răsună. Cezar îşi apleacă uşor capul. Grilajul se ridică puţin câte puţin, cu un scârţâit prelung. Mă uit la spectacol prin crăpăturile unei uşi mâncate de cari. Fiindcă sunt prea mic, soldaţii nu-mi dau nici o atenţie. Nu peste multă vreme o voi lua la fugă pentru a-i duce vestea cea rea mamei lui Efrem.
În stânga biroului se ridică un teanc de cărţi consacrate muntelui Athos, unele scrise de călugări, altele de istorici. Cele mai multe dintre ele sunt legate în coperte rigide, negre sau de un albastru închis. Citindu-le, poate că voi afla cine au fost Laurenţiu, Efrem şi Eugen. Nu am nici o grabă să aflu. Am aruncat un ochi peste două sau trei volume, dar, la modul aplicat, nu am studiat încă niciunul, aşa cum mi-a cerut-o gazda mea, Nausicaa Nikolaidis.
Acum două săptămâni, într-o seară, mi-a dezvăluit interesul ei pentru Sfântul Munte. Stăteam amândoi în salonul cel mare, luminat doar de o lampă de birou, pe care o apropiasem de fotoliul în care eram aşezat, pentru a vedea mai bine textul pe care îl citeam. Era o poveste despre Constantinos Christomanos, Cartea împărătesei Elisabeta, într-o ediţie din 1929. Tocmai terminasem capitolul şi mă pregăteam să îi spun noapte bună.
În stânga biroului se ridică un teanc de cărţi consacrate muntelui Athos, unele scrise de călugări, altele de istorici. Cele mai multe dintre ele sunt legate în coperte rigide, negre sau de un albastru închis. Citindu-le, poate că voi afla cine au fost Laurenţiu, Efrem şi Eugen. Nu am nici o grabă să aflu. Am aruncat un ochi peste două sau trei volume, dar, la modul aplicat, nu am studiat încă niciunul, aşa cum mi-a cerut-o gazda mea, Nausicaa Nikolaidis.
Acum două săptămâni, într-o seară, mi-a dezvăluit interesul ei pentru Sfântul Munte. Stăteam amândoi în salonul cel mare, luminat doar de o lampă de birou, pe care o apropiasem de fotoliul în care eram aşezat, pentru a vedea mai bine textul pe care îl citeam. Era o poveste despre Constantinos Christomanos, Cartea împărătesei Elisabeta, într-o ediţie din 1929. Tocmai terminasem capitolul şi mă pregăteam să îi spun noapte bună.
February 7, 2017
Βιβλίο που προσεγγίζει την Αρχαία και Βυζαντινή Ιστορία με κεντρικό άξονα το Άγιο Όρος και την αντιπαλότητά του.Ενδιαφέροντα στοιχεία έρχονται στο φως μέσα από την πέννα του συγγραφέα δοσμένα και με μία δόση χιούμορ σε μερικά σημεία.Ύφος λιτό και απέριττο χωρίς να αγγίζει την καθ'αυτού λογοτεχνία(φτωχό λογοτεχνικά) και με μία αφήγηση γρήγορη και σε πρώτο πρόσωπο δίνοντας συγκεντρωμένες πληροφορίες με λεπτομερείς περιγραφές.
Η μοναστική ζωή,η καλογερική,ο Χριστιανισμός είναι θέματα που θίγει ο συγγραφέας δίνοντας την προσωπική του υπόσταση σύμφωνα με τα δικά του πιστεύω.Χρησιμοποιεί απαξίωση σε ορισμένα σημεία καθώς επίσης και διάφορους υπαινιγμούς για την σεξουαλικότητα των μοναχών και τις σεξουαλικές φαντασιώσεις με άτομα της τρυφερής ηλικίας.Σε γενικές γραμμές είναι ένα ευανάγνωστο μυθιστόρημα με μία απλή πλοκή και απευθύνεται περισσότερο σε εμμονικούς και σε αυτούς που έχουν μονολιθικές απόψεις για μια συγκεκριμένη ιδέα.
Η μοναστική ζωή,η καλογερική,ο Χριστιανισμός είναι θέματα που θίγει ο συγγραφέας δίνοντας την προσωπική του υπόσταση σύμφωνα με τα δικά του πιστεύω.Χρησιμοποιεί απαξίωση σε ορισμένα σημεία καθώς επίσης και διάφορους υπαινιγμούς για την σεξουαλικότητα των μοναχών και τις σεξουαλικές φαντασιώσεις με άτομα της τρυφερής ηλικίας.Σε γενικές γραμμές είναι ένα ευανάγνωστο μυθιστόρημα με μία απλή πλοκή και απευθύνεται περισσότερο σε εμμονικούς και σε αυτούς που έχουν μονολιθικές απόψεις για μια συγκεκριμένη ιδέα.
July 5, 2021
Το πρώτο μου ταξίδι στον Άθω το έκανα το έκανα όταν με εγκατέλειψε η γυναίκα που αγαπούσα. Νόμισα ότι θα μου ήταν πιο εύκολο να τη διώξω από τη σκέψη μου σε ένα μέρος όπου δεν υπάρχει καμία γυναίκα. Όμως η σιωπή αφήνει τη φαντασία ελεύθερη. Την έβλεπα συνεχώς μπροστά μου. Τα επόμενα ταξίδια μου δεν τα έκανα για να την ξεχάσω αλλά για να την ξαναβρώ. Πηγαίνω στον Άθω όπως πάει κανείς ένα ραντεβού. Δεν ειναι αλήθεια ότι δεν υπάρχουν γυναίκες στο Άγιο Όρος, θα έλεγα μάλιστα ότι η παρουσία τους είναι πιο αισθητή εκεί από οπουδήποτε αλλού.
� Το πρώτο μοναστήρι πού πήρε το όνομα Μεγάλη Λαύρα (η λέξη "λαύρα" σήμαινε "μοναστήρι" στους βυζαντινούς χρόνους και "αγορά" στην αρχαιότητα), χτίστηκε λοιπόν το 963 από τον Άγιο Αθανάσιο τον Αθωνίτη με χρήματα του στενού του φίλου αυτοκράτορα Νικηφόρου Φωκά, ο οποίος, παρα τη θεάρεστη αυτή χειρονομία, είχε κακό τέλος: τον δολοφόνησε ο ανιψιός του Ιωάννης Τσιμισκής με τη σύμπραξη της γυναίκας του Νικηφόρου, που λεγόταν Θεανώ...
� Το πρώτο μοναστήρι πού πήρε το όνομα Μεγάλη Λαύρα (η λέξη "λαύρα" σήμαινε "μοναστήρι" στους βυζαντινούς χρόνους και "αγορά" στην αρχαιότητα), χτίστηκε λοιπόν το 963 από τον Άγιο Αθανάσιο τον Αθωνίτη με χρήματα του στενού του φίλου αυτοκράτορα Νικηφόρου Φωκά, ο οποίος, παρα τη θεάρεστη αυτή χειρονομία, είχε κακό τέλος: τον δολοφόνησε ο ανιψιός του Ιωάννης Τσιμισκής με τη σύμπραξη της γυναίκας του Νικηφόρου, που λεγόταν Θεανώ...
January 31, 2020
Un roman prétexte pour exposer des questionnement philosophiques sur la relation entre les traditions antique de Grèce et l'Orthodoxie omniprésente de la Grèce moderne. Un étudiant se lance dans une quête spirituelle et aventureuse chez les moins du Mont Athos. Pour moi le grand intérêt de ce livre réside dans le fait qu'il est mon unique porte d'entrée pour comprendre et découvrir un monde qui aujourd'hui encore refuse l'accès aux femmes (et femelles) ! La narration au final très académique, n'est sûrement pas pour tout le monde et demande un peu de patience et d'investissement, mais le livre plaira à ceux qui s'intéressent à la civilisation grecque moderne et à la place de la religion de nos jours.
March 25, 2021
Nothing special about this book. Very superficial. Firstly, I thought it would be a nice story about a history of a Greek family, archeological stories maybe...then I was thinking “okay, descriptions of Mediterranean life style are nice, but let’s see what will happen�...and nothing happened...
May 8, 2025
Un joli roman nostalgique, qui interroge l'histoire grecque en distillant foule d'informations et anecdotes, révélant l'opposition des deux facettes du pays: celle de la Grèce antique et des philosophe et celle de la Grèce pieuse orthodoxe, et la difficulté de les réconcilier.
December 25, 2020
Δεν φτάνει που έχασα το χρόνο μου να το διαβάσω να χάσω χρόνο για να γράψω και κριτική; Επιφανειακό, αναμασά τα στερεότυπα μιας γενιάς που μας αφήνει.
March 9, 2022
3.5/5
December 20, 2024
Punaise un vrai périple !! J’adore toute l’histoire, tous les détails que l’art et les figures historiques que l’auteur entremêle avec le récit !!
August 23, 2016
Ο συγγραφέας ξεπερνά το ταμπού που περιβάλλει τη μοναστική πολιτεία του Αθω και μιλά για τις απάτες που εκπορεύονται από εκεί. Το ζήτημα τί ήταν το Άγιο Όρος πριν γίνει κατοικητήριο των μοναχών είναι ένα κυρίαρχο θέμα στο βιβλίο. Ο ήρωας σκανδαλίζεται από το γεγονός ότι δεν έχουν γίνει ποτέ ανασκαφές στη χερσόνησο του Άθω. Και ακόμη το τί έγιναν τα κειμήλια που βρέθηκαν εκεί είναι ένα ζήτημα που προκαλεί ερωτηματικά. Eξάλλου, η αντίθεση Ελληνισμού και Εκκλησίας, φιλοσοφίας και θεολογίας.
May 1, 2022
Είναι το πρώτο βιβλίο του Αλεξακη που διαβάζω και είχα μεγάλες προσδοκίες. Το βαρέθηκα, το βρήκα εξαιρετικά ατεχνο λογοτεχνικά. Φτωχή πλοκή, ύφος, γραφή, πληροφορίες για το Άγιο Όρος που όμως είναι πάνω κάτω γνωστές. Ο μόνος λόγος που δεν το παράτησα είναι ότι έβγαινε γρήγορα.
July 19, 2010
Good read and enlightening in some aspects.
November 4, 2010
all other readers have covered me!!!
Read
July 28, 2011"- Il faut prier pour comprendre l'orthodoxie.
Il sortira de sa poche un loukoum sur lequel seront colles des brins de tabac et il me le proposera.
- Non merci."
Il sortira de sa poche un loukoum sur lequel seront colles des brins de tabac et il me le proposera.
- Non merci."
July 16, 2014
I would rate it as 4, but i didnt like the end of the book. It felt like an incomplete thought though it was an excellent approach.
November 16, 2015
Very interesting view of the christian orthodox occupation of a whole peninsula that they call "Holy Mountain"...
March 26, 2016
Μια ενδιαφέρουσα αφήγηση που επιτίθεται (;) στο χριστιανισμό.
Μαθαίνουμε μέσα από αυτό πολλές λεπτομέρειες για την αμαρτωλή επέκταση της επικρατούσας θρησκείας μας.
Μαθαίνουμε μέσα από αυτό πολλές λεπτομέρειες για την αμαρτωλή επέκταση της επικρατούσας θρησκείας μας.
August 22, 2019
Lu à la frontière du mont Athos. À la frontière de l’ennui...
Displaying 1 - 29 of 29 reviews
Can't find what you're looking for?
Get help and learn more about the design.