What do you think?
Rate this book
Counterpoint
Johann Sebastian Bach's music forms the backdrop to this stunning novel about motherhood and loss. Following the death of her daughter, a bereaved pianist immerses herself in Bach's Goldberg Variations. As the woman perfects the complex musical architecture of Bach's own study in grief, memories of her past unfold. A family - mother, father, son, and daughter - appear during various stages of their lives together in this story, which builds up to a crescendo of great emotional power. Beautifully written with a powerful insight into grief and mourning, Counterpoint - by Anna Enquist, one of Holland's best loved writers of quality fiction - has already sold 100,000 copies in the Netherlands alone and has been masterfully translated into many languages. Enquist is also the author of the widely-translated and bestselling novels The Secret and The Masterpiece.
192 pages, Paperback
First published January 1, 2008
33 people are currently reading
578 people want to read
About the author
Anna Enquist
67books102followersAnna Enquist is a pseudonym of the Dutch author and poet Christa Widlund-Broer.
Anna Enquist studied piano at the academy of music in The Hague and psychology at Leiden University. She is the author of the novels The Masterpiece; The Secret, winner of the 1997 Dutch Book of the Year awarded by the public; The Ice Carriers; Counterpoint; Quartet; and the international bestseller The Homecoming, which received the Prix du Livre Corderie Royale-Hermione for its French translation. Anna is also the author of A Leap, a collection of dramatic monologues, as well as numerous poetry collections, including Soldiers� Songs, for which she was awarded the C. Buddingh� Prize; A New Goodbye; and Hunting Scenes, winner of the Lucy B. and C.W. van der Hoogt Prize.
Anna Enquist studied piano at the academy of music in The Hague and psychology at Leiden University. She is the author of the novels The Masterpiece; The Secret, winner of the 1997 Dutch Book of the Year awarded by the public; The Ice Carriers; Counterpoint; Quartet; and the international bestseller The Homecoming, which received the Prix du Livre Corderie Royale-Hermione for its French translation. Anna is also the author of A Leap, a collection of dramatic monologues, as well as numerous poetry collections, including Soldiers� Songs, for which she was awarded the C. Buddingh� Prize; A New Goodbye; and Hunting Scenes, winner of the Lucy B. and C.W. van der Hoogt Prize.
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 125 reviews
June 30, 2018
Schitterend als luisterboek!!!!
November 18, 2024
Damn misschien schrijf ik mn bachelorproef wel over anna!!
January 13, 2014
من أجمل الروايات التي قرأت عن الموسيقى جميلة جميلة جميلة
وربما حبي للموسيقى هو ما جعلني أحبها أكثر ، وسأحاول أن أمتلكها بالأنجليزية لأنني قرأت الصفحات الأولى بالأنجليزية وكانت أجمل بكثير من العربية .
رحلة المرأة التي تدعى ببساطة بِ المرأة عن ذكرياتها عن إبنتها عن شفائها عن حبها عن فقدها عن جرحها . كل هذا يستطيع البيانو فعله بها .
أحببت حبها للموسيقى وشغفها الشديد ، وهي من أوقعتني في غرام شوبين وسوناتا الثانية .
كنت اقرأها في جامعتي القديمة ، بإنغماسٍ تام ، قدرة الكاتبة على سحبنا لعالم المرأة كانت لا تصدق . كنت لا أشعر بما يجري من حولي حين اقرأها .
موسيقية حقيقية آنا انكوست وكذلك هي كاتبة بارعة ، ألهمتني بشدة.
وربما حبي للموسيقى هو ما جعلني أحبها أكثر ، وسأحاول أن أمتلكها بالأنجليزية لأنني قرأت الصفحات الأولى بالأنجليزية وكانت أجمل بكثير من العربية .
رحلة المرأة التي تدعى ببساطة بِ المرأة عن ذكرياتها عن إبنتها عن شفائها عن حبها عن فقدها عن جرحها . كل هذا يستطيع البيانو فعله بها .
أحببت حبها للموسيقى وشغفها الشديد ، وهي من أوقعتني في غرام شوبين وسوناتا الثانية .
كنت اقرأها في جامعتي القديمة ، بإنغماسٍ تام ، قدرة الكاتبة على سحبنا لعالم المرأة كانت لا تصدق . كنت لا أشعر بما يجري من حولي حين اقرأها .
موسيقية حقيقية آنا انكوست وكذلك هي كاتبة بارعة ، ألهمتني بشدة.
July 11, 2020
Waarschijnlijk kom je dit boek sneller door als je veel van klassieke muziek en Bach houdt, verder wel een mooi boek
April 12, 2013
In Contrapunt is de hoofdpersoon een pianiste die zich stort op het instuderen van de Goldbergvariaties van Bach na de dood van haar dochter. "De vrouw" of "de moeder", zoals haar hoofdpersoon heet, wil de stukken zo goed mogelijk leren spelen, dit als afleiding van haar gedachten, die haar helemaal gek maken. De pianostudie lijkt voor de vrouw allereerst een verdovend middel. Ook krijgt ze dan misschien grip op het verleden. Er zijn autobiografische elementen verwerkt: de dood van haar 27- jarige dochter, Margit, die in 2001 om het leven kwam bij een ongeluk, op de Dam in Amsterdam, doodgereden door een afslaande vrachtwagen.
Ieder hoofdstuk heeft één van de Goldbergvariaties als uitgangspunt. De pianiste studeert de variaties één voor één in zoals zij dat deed in haar studententijd, toen er nog geen kinderen waren geboren. In het boek worden herinneringen afgewisseld met beschrijvingen van de gevoelens die de muziek bij de pianiste oproepen:
Variatie drie, waar gaande de canon de baspartij zich steeds meer roerde, doet haar denken aan de moeilijke bevalling van haar dochter. Eerst waren ze met zijn tweeën, de moeder en het kind, na de geboorte hoort de vader er ook bij: steeds dichter klinkt de bas tegen de beide canonstemmen aan, niet meer weg te denken. De kruistechniek in variatie vijf herinnert haar aan de verwachting van het tweede kind: hij tastte de grondslagen van de eerste aan. De dertiende variatie is troosteloos en voert haar naar het ziekenhuis, waar de dochter op 24- jarige leeftijd een keuring krijgt voor een zangcarrière en blijkt, dat ze ongeschikt is, omdat ze een sluitingsdefect heeft. Dit is de eerste echte tegenslag in haar leven. Variatie 15 is de eerste variatie in mineur. Ze komt voor het eerst met de wrede wereld in aanraking: haar relatie raakt uit. De moeder kan haar dochter niet leren hoe je met dit soort verdriet om moet gaan.
Herinneringen over de dochter als baby, als schoolkind, als brugklasser, die een andere keus maakt dan haar moeder, als puber, als kamerbewoonster, toen ze al ellende mee had gemaakt, als afgestudeerde. En als laatste als verkeersslachtoffer. Loslaten is heel moeilijk voor de vrouw.
Contrapunt is een psychologische roman over het verwerken van gevoelens. Het boek begint met een Aria, daarna 30 variaties (hoofdstukken) en als slot een hoofdstuk “Aria de capo.�
De vrouw voelt zich verwant met de Duitse componist Johann Sebastian Bach (1685 - 1750), die opnieuw wilde beginnen. Hij componeerde de variaties rond 1741 aan het eind van zijn leven uit verdriet om zijn overleden zoon. De compositie bestaat uit een aria gevolgd door dertig variaties, waarna de aria wordt herhaald. Bij het luisterboek worden de variaties uitgevoerd door Ivo Janssen, afgewisseld met de herinneringen van Anna Enquist.
Op de kaft van het boek staan twee handen afgebeeld, een hand, weerspiegeld in het glanzende oppervlak van een vleugel. Dit is mooi als symbool voor de band van moeder en kind. Onder contrapunt wordt in de muziektheorie het verband tussen twee of meer stemmen verstaan.
Hier kun je de muziek horen: #
Contrapunt heb ik als luisterboek beluisterd. Dit was mijn tweede luisterboek. Het vorige was De Eetclub van Saskia Noort. Dit boek werd heel goed voorgelezen, alle emoties werden goed weergegeven. Dit werd toen niet voorgelezen door de schrijfster zelf. Dit boek echter wel. Ik dacht, dat dan ook de gevoelens wel goed zouden worden voorgedragen, aangezien het haar eigen herinneringen zijn. Dat viel me erg tegen, alles wordt op een heel vlakke manier gebracht. Dat blijft het hele boek zo. Misschien is het juist zo verteld om afstand te scheppen. Net zoals ze spreekt over 'de vrouw', 'de moeder' en 'de dochter', komt dit nogal onnatuurlijk over. Ik vond het al snel irritant. Misschien is ze bang al te dramatisch over te komen. Misschien was het anders geweest als ik het boek gewoon gelezen had.
Discussietips:
Het idee om de Goldbergvariaties als uitgangspunt te nemen voor een roman die de rouw van de moeder verbeeldt is een heel goed idee en zo al schrijvend een monument op te richten voor haar overleden dochter. Ik heb ergens gelezen, dat er geen muziek in de taal zit en dat is misschien precies wat ik miste: drie sterren.
Ieder hoofdstuk heeft één van de Goldbergvariaties als uitgangspunt. De pianiste studeert de variaties één voor één in zoals zij dat deed in haar studententijd, toen er nog geen kinderen waren geboren. In het boek worden herinneringen afgewisseld met beschrijvingen van de gevoelens die de muziek bij de pianiste oproepen:
Variatie drie, waar gaande de canon de baspartij zich steeds meer roerde, doet haar denken aan de moeilijke bevalling van haar dochter. Eerst waren ze met zijn tweeën, de moeder en het kind, na de geboorte hoort de vader er ook bij: steeds dichter klinkt de bas tegen de beide canonstemmen aan, niet meer weg te denken. De kruistechniek in variatie vijf herinnert haar aan de verwachting van het tweede kind: hij tastte de grondslagen van de eerste aan. De dertiende variatie is troosteloos en voert haar naar het ziekenhuis, waar de dochter op 24- jarige leeftijd een keuring krijgt voor een zangcarrière en blijkt, dat ze ongeschikt is, omdat ze een sluitingsdefect heeft. Dit is de eerste echte tegenslag in haar leven. Variatie 15 is de eerste variatie in mineur. Ze komt voor het eerst met de wrede wereld in aanraking: haar relatie raakt uit. De moeder kan haar dochter niet leren hoe je met dit soort verdriet om moet gaan.
Herinneringen over de dochter als baby, als schoolkind, als brugklasser, die een andere keus maakt dan haar moeder, als puber, als kamerbewoonster, toen ze al ellende mee had gemaakt, als afgestudeerde. En als laatste als verkeersslachtoffer. Loslaten is heel moeilijk voor de vrouw.
Contrapunt is een psychologische roman over het verwerken van gevoelens. Het boek begint met een Aria, daarna 30 variaties (hoofdstukken) en als slot een hoofdstuk “Aria de capo.�
De vrouw voelt zich verwant met de Duitse componist Johann Sebastian Bach (1685 - 1750), die opnieuw wilde beginnen. Hij componeerde de variaties rond 1741 aan het eind van zijn leven uit verdriet om zijn overleden zoon. De compositie bestaat uit een aria gevolgd door dertig variaties, waarna de aria wordt herhaald. Bij het luisterboek worden de variaties uitgevoerd door Ivo Janssen, afgewisseld met de herinneringen van Anna Enquist.
Op de kaft van het boek staan twee handen afgebeeld, een hand, weerspiegeld in het glanzende oppervlak van een vleugel. Dit is mooi als symbool voor de band van moeder en kind. Onder contrapunt wordt in de muziektheorie het verband tussen twee of meer stemmen verstaan.
Hier kun je de muziek horen: #
Contrapunt heb ik als luisterboek beluisterd. Dit was mijn tweede luisterboek. Het vorige was De Eetclub van Saskia Noort. Dit boek werd heel goed voorgelezen, alle emoties werden goed weergegeven. Dit werd toen niet voorgelezen door de schrijfster zelf. Dit boek echter wel. Ik dacht, dat dan ook de gevoelens wel goed zouden worden voorgedragen, aangezien het haar eigen herinneringen zijn. Dat viel me erg tegen, alles wordt op een heel vlakke manier gebracht. Dat blijft het hele boek zo. Misschien is het juist zo verteld om afstand te scheppen. Net zoals ze spreekt over 'de vrouw', 'de moeder' en 'de dochter', komt dit nogal onnatuurlijk over. Ik vond het al snel irritant. Misschien is ze bang al te dramatisch over te komen. Misschien was het anders geweest als ik het boek gewoon gelezen had.
Discussietips:
Het idee om de Goldbergvariaties als uitgangspunt te nemen voor een roman die de rouw van de moeder verbeeldt is een heel goed idee en zo al schrijvend een monument op te richten voor haar overleden dochter. Ik heb ergens gelezen, dat er geen muziek in de taal zit en dat is misschien precies wat ik miste: drie sterren.
December 19, 2020
Dit is een indrukwekkend boek. Het is niet geschreven - het is gecomponeerd. Op bijzondere wijze weet Anna Enquist de muziek van de Goldberg variaties te verbinden met de herinneringen van de vrouw die ze speelt. Hoewel de personages geen namen hebben - ze worden enkel aangeduid als 'de vrouw', de 'dochter' of 'zoon', is het boek niet afstandelijk; integendeel, de personages komen erg dichtbij.
Het is wellicht wel aan te raden om de Goldberg variaties te luisteren voor of tijdens het lezen van het boek. Ik kende ze helaas niet goed genoeg om de soms wat technische stukken, waarin de muziek beschreven wordt, goed te kunnen volgen.
Het is wellicht wel aan te raden om de Goldberg variaties te luisteren voor of tijdens het lezen van het boek. Ik kende ze helaas niet goed genoeg om de soms wat technische stukken, waarin de muziek beschreven wordt, goed te kunnen volgen.
December 12, 2015
Ik heb getwijfeld of ik dit boek zou lezen, omdat de beschrijving mij niet zo aansprak. Ik heb niet zoveel met klassieke muziek. Echter, dit boek zit in de app Verborgen Parels. Daardoor kon ik het gratis lezen. Ik ben blij dat ik het gelezen heb. Het boek heeft wel een wat melancholische ondertoon. Aan het eind wordt ook duidelijk waarom. Wat ik leuk vind, is dat het verhaal wordt verteld aan de hand van de Goldbergvariaties van Bach. Ik ken zijn muziek niet goed. Toch vond ik dat niet echt een bezwaar. Het gaat er om dat de vrouw terugblikt op haar leven aan de hand van verschillende muziekstukken van Bach. Die opzet is erg origineel. Soms wordt er iets teveel op in gegaan, waardoor die stukjes wat saai zijn. Toch is het verder een interessant en vlot lezend boek. Dit boek zou heel goed als luisterboek kunnen. Dan zou de tekst afgewisseld kunnen worden met het muziekstuk dat gekoppeld is aan dat hoofdstuk.
January 11, 2019
En dan start een nieuw leesjaar en meteen, bam! Zeer onder de indruk, van het verhaal op zich, van de beschrijvingen van de variaties, van hoe fantastisch goed de beiden verweven zijn. Mooi hoe Enquist haar eigen rouw verwerkt door een fictief personage te laten rouwen.
De stukken over de variaties lezen weliswaar niet heel vlot, toch niet als je er effectief iets van wilt oppikken, maar vond ik zo leerrijk dat het mij niet uitmaakte. Schoontje!
De stukken over de variaties lezen weliswaar niet heel vlot, toch niet als je er effectief iets van wilt oppikken, maar vond ik zo leerrijk dat het mij niet uitmaakte. Schoontje!
March 30, 2022
3,5⭐️
June 8, 2024
Ach.. Anna Enquist.. zo’n grote liefde voor de muziek en zo mooi persoonlijk. Verschrikkelijk verdrietig, maar prachtig geschreven.
July 11, 2024
Naast het moeder dochter verhaal krijg je ook een beetje zicht op het genie dat Bach was.
April 8, 2024
muziek en moederschap maakt een boek al goed, maar dit is ook nog eens wonderbaarlijk goed geschreven
March 19, 2025
Ook eentje van even geleden waar ik plots weer aan dacht. Super mooi boek, en het is aan te raden om de Goldberg variaties van Bach waar het boek zich heeft op gebaseerd, te luisteren tijdens het lezen :)
September 5, 2023
Die plottwist had ik echt nieeet zien aankomen wat??? Wel echt een cute summer read!
March 18, 2010
Mooi, mooi, mooi! Een boek met een heel duidelijke structuur (de 30 Goldbergvariaties met de begin- en eindaria) en ik hou erg van boeken met een duidelijke structuur. Prachtig zoals Anna Enquist haar herinneringen aan haar dochter verweefd met elke Goldbergvariatie. Ik ben nu erg benieuwd hoe die Goldbergvariaties klinken. Ik denk dat het nog een extra dimensie aan het lezen geeft als je de muziek bij elk hoofdstuk hoort. Ik heb totaal geen verstand van klassieke pianomuziek of de muziek van Bach in het bijzonder, maar dit was totaal geen belemmering bij het lezen. Het verhaal is zeer ontroerend. De gevoelens van de moeder bij het opgroeien van de dochter, het langzaam volwassen worden, het uit huis gaan en het leren loslaten zijn voor iedere moeder heel herkenbaar. Alleen zit er een heel scherp randje aan de gevoelens van deze moeder, omdat je weet hebt van het onherroepelijke en diep tragische einde. En ondanks het feit dat je hier vantevoren van op de hoogte bent, hakt het er toch diep in en zou je willen dat je het onafwendbare einde kon tegenhouden. Dit boek is 7 jaar na het ongeluk geschreven. Ik vraag me af of je zo'n klap ooit te boven kunt komen. Dit boek is in ieder geval een pracht van een eerbetoon aan haar dochter. Een mooi, ingetogen, nooit sentimenteel, sober en daardoor diep doordringend verhaal. Een absolute aanrader.
October 31, 2016
"De zoon" uit Contrapunt gaf me dit boek kado. De schrijfster denkt terug aan de plezierige jaren van haar ideale gezin. De stukken uit Bach's Goldberg variaties vormen een rode draad. De schrijfster heeft hier hard op gezwoegd en de herinneringen daaraan brengen haar terug naar de vroege kinderjaren van haar dochter en zoon. Voor de lezer komt het niet chronologische familierelaas zeker in het begin wat abstract over. Er zit ook een onmetelijk verdriet in het verhaal vervlochten. Rest mij de vraag, iedereen snapt dat het een autobiografisch werk is, dus waarom niet in de ik-figuur geschreven? Voor degenen die niet muzikaal zijn aangelegd, lijkt het boek - doordrongen met muzikale termen - wat minder toegankelijk. In ieder geval, lees het boek niet zonder die prachtige pianomuziek van Bach!
August 8, 2012
Книгата изненадващо ми хареса. Излята, стегната форма, завита като раковина навътре към себе си. Майка-пианистка се опитва да преживее трагичната смърт на дъщеря си, като се връща към голямото предизвикателство от младежките си години- "Голдберг вариации" от Бах. Докато изгражда мостове към вечната музика на всяка една вариация, тя се опитва да стигне до дъщеря си, да прехвърли страшната бездна между тях, да станат отново едно, както в самото начало. Хладен и умозрителен,пестеливият изказ на авторката постига силно въздействие.
January 14, 2012
Eine Geschichte in der Bachs "Goldberg-Variationen" - die Aria aus Anna-Magdalenas Notenbuch, und jede der 32 Variationen - therapeutisch auf Seele, Geist, Erinnerungsvermögen der Pianistin (ein-)wirken, und so Kapitel für Kapitel = Variation für Variation der Brückenschlag der klavierübenden Mutter zur verlorenen Tochter gelingt.
LEIDER (!!!) nicht als Hörbuch zu finden :-(((
Ersatz:
Johann Sebastian Bach
Goldberg Variations BWV 988
Andras Schiff: Klavier
ECM New Series 1825
LEIDER (!!!) nicht als Hörbuch zu finden :-(((
Ersatz:
Johann Sebastian Bach
Goldberg Variations BWV 988
Andras Schiff: Klavier
ECM New Series 1825
July 31, 2018
Ik vond het een zeer beklijvend boek. Ik begrijp dat sommigen het als afstandelijk omschrijven door het gebruik van ‘de vrouw� om het hoofdpersonage te omschrijven. Maar net zoals het contrapunt in de muziek tegelijk afstandelijk of abstract en aangrijpend is, vond ik dit heel passend bij dit verhaal.
Ik ben zelf ook pianist, en bij veel andere fictieve pianistenpersonages denk ik vaak ‘wat een onzin�, maar dat heb ik hier geen seconde gehad. De auteur heeft zich duidelijk goed geïnformeerd.
Ik ben zelf ook pianist, en bij veel andere fictieve pianistenpersonages denk ik vaak ‘wat een onzin�, maar dat heb ik hier geen seconde gehad. De auteur heeft zich duidelijk goed geïnformeerd.
January 6, 2016
Door de eerder technische beschrijvingen van de Goldberg variaties duurde het vrij lang voor ik volledig in het verhaal zat, maar eens dat gebeurde verdween de wereld rond me tot het uit was. Ik las het einde met tranen in de ogen. En snap volledig waarom het tot de verborgen parels van de bib gerekend wordt.
January 30, 2017
Dit boek spreek mij veel minder aan dan 'de Thuiskomst' van de zelfde auteur.
Ik had gehoopt dat de combinatie van de auteur en het onderwerp muziek mij nog meer zou aanspreken. Maar misschien ben ik gewoon onvoldoende vertrouwd met de Goldbergvariaties om dit boek naar waarde te schatten.
Ik had gehoopt dat de combinatie van de auteur en het onderwerp muziek mij nog meer zou aanspreken. Maar misschien ben ik gewoon onvoldoende vertrouwd met de Goldbergvariaties om dit boek naar waarde te schatten.
January 14, 2015
Prachtig. Hartverscheurend.
May 20, 2021
Ok man bizar weinig van dot bowl Herinneren Maar heb t blijkbaar glee zen boot Nederland in 4v. Sit was mijn review toendertijd:
Wanneer je naast muziek ook woorden nodig hebt
Een recensie over Contrapunt van Anna Enquist
Klassieke muziek, geweldig om naar te luisteren en ook geweldig om over te lezen. In de roman Contrapunt van Anna Enquist kan dit. Het gaat over een vrouw die door muziek te spelen omgaat met de dood van haar dochter. Ze speelt de Goldbergvariaties van Bach om herinneringen op te brengen over haar dochter. De eerste keer dat ze dit speelde waren haar kinderen nog jong, nu haar dochter is overleden probeert ze door de muziek te spelen dichterbij haar te komen.
Het verhaal is een roman, geschreven door Anna Enquist. Anna Enquist is geboren in 1945, en dit boek is uitgebracht in 2008. Ze heeft psychologie en muziek gestudeerd, wat beide merkbaar is in het verhaal. Ze heeft meerdere literaire prijzen gekregen voor haar werk en heeft ook poëzie geschreven. Enquist is haar dochter kwijtgeraakt door een ongeluk. Dit komt vaak in haar werk terug en zo ook in dit werk.
Ik vond de schrijfstijl van dit boek erg prettig. De karakters werden aangeduid met ‘de vrouw� en ‘de dochter�, wat er voor zorgde dat je een goed overzicht kon houden. Bij boeken met veel namen vergeet ik vaak wie wie is en deze manier van schrijven zorgt er voor dat alles lekker duidelijk is. Wel kan de keuze om de karakters geen namen te geven zorgen voor afstand tussen de lezer en de personages, maar daar had ik geen last van.
Enquist maakt vaak gebruik van muzikale vaktermen, dit was wel lastig als niet muziek kenner, ik moest veel opzoeken. In het begin vond ik dit nog wel leuk, ik leerde nieuwe begrippen. Maar na een tijdje was ik het wel zat om alles op te zoeken. Ook de titel is een muziekbegrip, het gaat over een verband tussen meerdere stemmen. Dit valt weer samen met de thematiek over de relatie van moeder en dochter.
De thematiek is niet iets wat mij zo snel aan zou spreken. Het gaat over het verlies van iemand en afstand en hoe daar mee omgegaan wordt. Wel vind ik dat door haar eigen ervaring dit heel erg mooi opgeschreven is. In het verhaal groeien moeder en dochter uit elkaar, en daar heeft ze het erg lastig mee.
‘’Afstand, denkt ze. Een kind van zesentwintig is volwassen, heeft een eigen leven, moet niet elke tegenslag en elke keuze met haar delen. Maar ze heeft me nodig, denkt de moeder…’�
De chronologie van het boek is niet lineair. De hoofdstukken zijn ingedeeld naar de verschillende variaties en in ieder hoofdstuk wordt er vertelt over de moeder die het stuk zit te spelen en over de dochter haar leven. In het ene hoofdstuk wordt er vertelt over de dochter door de ogen van haar moeder op dansles en het volgende hoofdstuk over de dochter op de fiets bij een gebeurtenis waar de moeder niet bij was. Dit zorgt voor een interessantere, maar ook verwarrende structuur. Het past heel goed in het verhaal van een moeder die zich verschillende dingen van haar dochter herinnert.
Al met al raad ik dit boek zeker aan als je een passie hebt voor muziek. Zo niet moet je goed kijken of de thematiek en de schrijfstijl wat voor jou is, want als je dit niet leuk vind is het lastig om door het woud van begrippen te komen. Als je dit boek gaat lezen raad ik het zeker aan om dat te doen met wat klassieke muziek op de achtergrond en hoop ik dat je helemaal in het verhaal komt.
Wanneer je naast muziek ook woorden nodig hebt
Een recensie over Contrapunt van Anna Enquist
Klassieke muziek, geweldig om naar te luisteren en ook geweldig om over te lezen. In de roman Contrapunt van Anna Enquist kan dit. Het gaat over een vrouw die door muziek te spelen omgaat met de dood van haar dochter. Ze speelt de Goldbergvariaties van Bach om herinneringen op te brengen over haar dochter. De eerste keer dat ze dit speelde waren haar kinderen nog jong, nu haar dochter is overleden probeert ze door de muziek te spelen dichterbij haar te komen.
Het verhaal is een roman, geschreven door Anna Enquist. Anna Enquist is geboren in 1945, en dit boek is uitgebracht in 2008. Ze heeft psychologie en muziek gestudeerd, wat beide merkbaar is in het verhaal. Ze heeft meerdere literaire prijzen gekregen voor haar werk en heeft ook poëzie geschreven. Enquist is haar dochter kwijtgeraakt door een ongeluk. Dit komt vaak in haar werk terug en zo ook in dit werk.
Ik vond de schrijfstijl van dit boek erg prettig. De karakters werden aangeduid met ‘de vrouw� en ‘de dochter�, wat er voor zorgde dat je een goed overzicht kon houden. Bij boeken met veel namen vergeet ik vaak wie wie is en deze manier van schrijven zorgt er voor dat alles lekker duidelijk is. Wel kan de keuze om de karakters geen namen te geven zorgen voor afstand tussen de lezer en de personages, maar daar had ik geen last van.
Enquist maakt vaak gebruik van muzikale vaktermen, dit was wel lastig als niet muziek kenner, ik moest veel opzoeken. In het begin vond ik dit nog wel leuk, ik leerde nieuwe begrippen. Maar na een tijdje was ik het wel zat om alles op te zoeken. Ook de titel is een muziekbegrip, het gaat over een verband tussen meerdere stemmen. Dit valt weer samen met de thematiek over de relatie van moeder en dochter.
De thematiek is niet iets wat mij zo snel aan zou spreken. Het gaat over het verlies van iemand en afstand en hoe daar mee omgegaan wordt. Wel vind ik dat door haar eigen ervaring dit heel erg mooi opgeschreven is. In het verhaal groeien moeder en dochter uit elkaar, en daar heeft ze het erg lastig mee.
‘’Afstand, denkt ze. Een kind van zesentwintig is volwassen, heeft een eigen leven, moet niet elke tegenslag en elke keuze met haar delen. Maar ze heeft me nodig, denkt de moeder…’�
De chronologie van het boek is niet lineair. De hoofdstukken zijn ingedeeld naar de verschillende variaties en in ieder hoofdstuk wordt er vertelt over de moeder die het stuk zit te spelen en over de dochter haar leven. In het ene hoofdstuk wordt er vertelt over de dochter door de ogen van haar moeder op dansles en het volgende hoofdstuk over de dochter op de fiets bij een gebeurtenis waar de moeder niet bij was. Dit zorgt voor een interessantere, maar ook verwarrende structuur. Het past heel goed in het verhaal van een moeder die zich verschillende dingen van haar dochter herinnert.
Al met al raad ik dit boek zeker aan als je een passie hebt voor muziek. Zo niet moet je goed kijken of de thematiek en de schrijfstijl wat voor jou is, want als je dit niet leuk vind is het lastig om door het woud van begrippen te komen. Als je dit boek gaat lezen raad ik het zeker aan om dat te doen met wat klassieke muziek op de achtergrond en hoop ik dat je helemaal in het verhaal komt.
June 20, 2018
My rating for this book is 5.0 stars.
Este libro fue una gran novedad, no había leído nunca nada igual, no algo que tuviera tanta terminología musical que me viera obligada a aprender un poco mas sobre los pianistas y sus técnicas para poder continuar con una lectura mucho mas clara. Es obvio que se puede leer sin saber de las técnicas del piano y su jerga, pero les aseguro que para poder imaginar todo es mejor que sepan de los que se refiere el personaje cada vez que habla.
Esta historia esta narrada desde un punto de vista omnisciente, pues te cuentan lo que sienten los personajes sin involucrarse como si fuera un tercero que ver y te dice que ocurre, pero que puede decirte que piensa y siente cada personaje.
A medida que iba avanzando me di cuenta que cada capitulo se dividía en dos partes, dos historias que hacían una. Cada capitulo es especial, desde el titulo que hace referencia a las Variaciones de Goldberg de Bach y todo, estas variaciones son especiales para los musicos son un gran reto con respeto a sus técnicas de interpretación, pero para las personas son una variación de sentimientos bastante intensos. Así usando esto y la historia detrás de las Variaciones de Goldberg, la autora cuenta la historia de una mujer y su familia, a través del pasado y el presente, con recuerdos pasados de diferentes tiempos, estos recuerdos no llevan un cronograma de tiempo, se sabe que varían porque se nota el cambio del tiempo para sus hijos, cuando ellos eran pequeños o bebes, o grandes, mas o menos se puede establecer un tiempo pero no es algo muy claro y varia en cada capitulo, porque cada recuerdo va ligado a una de las variaciones.
El nivel de narrativa técnica y la conexión que se crea tanto dentro del libro como para el lector, me inspiraron a seguir leyendo a descubrir cual es la tragedia que narra esta autora a través de las variaciones y me sorprendí, me fascine de esta historia y descubrir cada vez como un instrumento (en este caso el piano) te ayuda a afrontar la realidad y los traumas que no son fáciles de superar, pero que con la música pueden ser algo llevadero. Mi calificación se debe a nivel tan alto que percibí en este libro, seguramente es un libro que no llamara mucho la atención para algunas personas no sera el correcto, pero para aquellos a los que le encontramos la chispa a este libro, nos hace sentir fantástico y por eso mis cinco estrellas.
Este libro fue una gran novedad, no había leído nunca nada igual, no algo que tuviera tanta terminología musical que me viera obligada a aprender un poco mas sobre los pianistas y sus técnicas para poder continuar con una lectura mucho mas clara. Es obvio que se puede leer sin saber de las técnicas del piano y su jerga, pero les aseguro que para poder imaginar todo es mejor que sepan de los que se refiere el personaje cada vez que habla.
Esta historia esta narrada desde un punto de vista omnisciente, pues te cuentan lo que sienten los personajes sin involucrarse como si fuera un tercero que ver y te dice que ocurre, pero que puede decirte que piensa y siente cada personaje.
A medida que iba avanzando me di cuenta que cada capitulo se dividía en dos partes, dos historias que hacían una. Cada capitulo es especial, desde el titulo que hace referencia a las Variaciones de Goldberg de Bach y todo, estas variaciones son especiales para los musicos son un gran reto con respeto a sus técnicas de interpretación, pero para las personas son una variación de sentimientos bastante intensos. Así usando esto y la historia detrás de las Variaciones de Goldberg, la autora cuenta la historia de una mujer y su familia, a través del pasado y el presente, con recuerdos pasados de diferentes tiempos, estos recuerdos no llevan un cronograma de tiempo, se sabe que varían porque se nota el cambio del tiempo para sus hijos, cuando ellos eran pequeños o bebes, o grandes, mas o menos se puede establecer un tiempo pero no es algo muy claro y varia en cada capitulo, porque cada recuerdo va ligado a una de las variaciones.
El nivel de narrativa técnica y la conexión que se crea tanto dentro del libro como para el lector, me inspiraron a seguir leyendo a descubrir cual es la tragedia que narra esta autora a través de las variaciones y me sorprendí, me fascine de esta historia y descubrir cada vez como un instrumento (en este caso el piano) te ayuda a afrontar la realidad y los traumas que no son fáciles de superar, pero que con la música pueden ser algo llevadero. Mi calificación se debe a nivel tan alto que percibí en este libro, seguramente es un libro que no llamara mucho la atención para algunas personas no sera el correcto, pero para aquellos a los que le encontramos la chispa a este libro, nos hace sentir fantástico y por eso mis cinco estrellas.
March 25, 2018
Even though I'm a musician and quite educated in classical musical it was a pretty tough book to read, because the musical descriptions are quite technical. Of course she's not known for easy to read books, but this one tops it. The idea of the book is quite nice though, an autobiographical story written over the parts of Goldberg variations and we all know the loss in her life that is terrible.
December 4, 2018
De romandelen die handelen over piano spelen, Bach en klassieke muziek zijn voor mij als leek lastig te behappen, maar de mijmeringen over de dochter, de herinneringen over het kind dat verloren ging zijn indringend en ontroerend beschreven, zoals alleen Enquist dat kan. Hoe verbrokkeld de structuur van het verhaal ook is, ze weet je met enkele woorden meteen te betrekken.
August 7, 2019
Prachtige zinnen waarin de herinneringen van een moeder op leeftijd die terugkijkt op haar twee opgroeiende kinderen. Liefdevol en herkenbaar.
Paralel loopt haar pianostudie van de Goldbergvariaties van Bach.. tijdens het lezen heb ik geprobeerd de variatie erbij te luisteren en ik herkende de associaties van de moeder in de muziek, knap gedaan.
Paralel loopt haar pianostudie van de Goldbergvariaties van Bach.. tijdens het lezen heb ik geprobeerd de variatie erbij te luisteren en ik herkende de associaties van de moeder in de muziek, knap gedaan.
January 26, 2020
Zoals Bach zijn superieure Goldbergvariaties schreef als rouwverwerking, zo schreef Enquist haar rouw van zich af in deze 'Contrapunt', en dat levert een intense roman op, die tegelijk een schitterende handleiding is om de Goldbergvariaties te beluisteren. Een prachtig boek, vol met kleine, sprankelende ouderlijke observaties over het opvoeden en opgroeien van kinderen.
June 1, 2024
Het zijn 2 verhalen door elkaar heen geweven. Het verhaal van de moeder terwijl ze zit te studeren was vaak voor mij moeilijk te begrijpen vanwegen het feit dat ik weinig muziekkennis heb en niet veel van Bach af weet. Het 2e verhaal daarintegen vond ik echt heel erg mooi, alle flashbacks waren sterk en vulde het varhaal prachtig aan!
Displaying 1 - 30 of 125 reviews
Can't find what you're looking for?
Get help and learn more about the design.