The acclaimed political analyst offers an examination of the arguments for and against war with Iraq, and exposes the alliance between the news media and the Bush administration.
Norman Solomon is an American journalist, media critic, antiwar activist, and former candidate in 2012 for the United States House of Representatives.
Solomon is a longtime associate of the media watch group Fairness & Accuracy In Reporting (FAIR).
In 1997 he founded the Institute for Public Accuracy, which works to provide alternative sources for journalists, and served as its executive director until 2010.
Solomon's weekly column, "Media Beat", was in national syndication from 1992 to 2009.
تکان دهنده و لازم برای هر ایرانی کتاب پیش رو را نه چندتا سردار سپاه و آخوند و مدیرارشد در جمهوری اسلامیایرا� که روزنامهنگاران� کارکشته در نیویورک تایمز و واشنگتن پست و هرالد تریبون و آسوشیوتدپرس و... نوشتهان�. نویسندگانی، کاربلد، کارکشته، مجرب و به نظر من متعهد. همواره آویزه� گوش خودم برای نوشتن و همینطور معیار و سنجها� برای قضاوت نویسندگان دیگر این جمله� درخشان «جورج اورول» رحمه الله علیه بوده است که میگوی�: «همه� قضیه� نوشتن این است که از چیزهایی بنویسیم که نمیخواهن� نوشته شود، باقی اش کار روابط عمومیست�.(نقل به مضمون) این کتاب هم دقیقا در همین راستا نوشته شده و گام برداشته است. کتاب در اولین قسمت به مساله� آزادی بیان در ایالات متحده میپردازد� چیزی که از نظر نویسنده که پیشتر هم گفتم خود روزنامه نگاری کاربلد است، چندان یا لااقل آنطوری که تبلیغ میشو� وجود خارجی ندارد. برای فهم این عدم وجود هم توضیحات مبسوطی ارائه میده�. این اختناق البته به شیوه� خاورمیانها� که الآن احتمالا در ذهن خواننده� متن بنده نقش بسته ابدا نیست. نویسنده معتقد است آزادی بیان تا حد قابل قبولی وجود دارد ولی آزادی شنیدن اصلا. یعنی شما حق دارید هرچه خواستید بنویسید ولی به هیچ وجه مطالبی که باب میل جریان حاکم و قدرت است منعکس نخواهد شد. حتی یک انعکاس حداقلی هم نخواهد گرفت. نمونه� بارزی هم برای این قضیه سراغ دارد و آن موضوع کتابا� است، حمله به عراق در سال 2003. دست میگذار� روی اصلی ترین عنصر وجودی ایالات متحده که میشو� اقتصاد. یعنی پول، یعنی سهام. اینجا حسابی عدد و رقم برای مخاطبش میآور� که چند درصد از سهام ابر رسانهها� دنیا مثل نیویورک تایمز، واشنگتن پست و... را خیلی پیشتر، بی سر و صدا و بدون اینکه کسی متوجه شود جنگ افروزان بزرگ دنیا مثل بوئینگ، لاکهید-مارتین و نورث روپ گرومن خریده اند. حالا بازی ساده است، کسی در ازای توانایی، درایت، نکته سنجی، ریز بینی، شجاعت، نگاه انتقادی و قلم خوب سردبیر نمیشو�. فقط و فقط یک شرط ساده دارد. باید روحتان را بفروشید. قسمت دوم کتاب میپرداز� به اینکه چطور ایالات متحده تصمیم گرفت به عراق حمله ای غیر قانونی و جنایتکارانه را ترتیب دهد، چطور مقدماتش را فراهم آورد و چگونه عراقیه� به اشتباه در زمین ایالات متحده بازی کردند. تحریمها� کثیفی را توضیح میده� که چگونه با هدف گرفتن تجهیزات خاصی از مراکز تصفیه� آب، سبب ایجاد اخلال در فراهم کردن آب شرب سالم برای مردم عراق شد. نبود آب شرب سبب رشد بیماریها� واگیردار و عفونی گردید و نیاز زیادی به دارو را در عراق ایجاد کرد. گام بعدی اخلال در تهیه ی آن داروه� توسط عراق بود. همه ی این کارها به هدف این انجام میش� که رژیم بعث حاکم بر عراق مجبور شود منابع مالیا� را نه در راه تقویت بنیه� دفاعی که برای حل چنین مشکلاتی به کار گیرد و از طرفی نیز پایگاه مردمیا� روز به روز تضعیف شود و آن روزی که قرار است حمله� گسترده علیه آن ترتیب داده شود حداقل حمایت را از جانب ملت عراق دریافت کند. حمله ای که فقط و فقط با هدف رشد ارزش سهام توسط بویینگ، نورث روپ و لاکهید مارتین و ... دنبال میشو�. اما جالب ترین و دردناک ترین نکته اینجاست که این اطلاعات در باب تصفیه خانهها� آب آشامیدنی با جزئیاتی دقیق از تجهیزاتشان و نیازمندیها� آنه� همه و همه از طریق بازرسان سازمان ملل که به منظور بازرسی از عراق و معدوم کردن تسلیحات شیمیایی اش حضور داشتند تامین میشد� است. بازرسانی که در واقع جاسوس بودند. جاسوسهای� که مجری چنین طرح کثیفی بودند و تحت لوای سازمانی با انگیزههای� بشری کار میکردن�. بازرسانی که رژیم صدام از کارشان در پس پرده مطلع شده بود و هربار با اتهام صحیح جاسوسی اخراجشان میکر� فقط سبب محکومیت بیشتر کشورش در جامعه� جهانی و تحریمها� بیشتر میشد� به اتهام «اخلال در امر بازرسیها� بین المللی ضد تسلیحات کشتار جمعی» راستش را بخواهید حتی در خیالم هم نمیگنجی� روزی صدام لعنت الله علیه و اعوان و انصار پلیدش را در قامت مظلوم ببینم، اما متوجه شدم از آنه� پلیدتر و آدمک� تر و وقیحت� هم داریم. متاسفانه. این قسمته� را که میخواند� خیلی خیلی یاد خودمان و برجام میافتاد�. کتاب به وضوح توضیح میده� که ایالات متحده از خیلی وقت پیش یقین داشته که عراق فاقد هرگونه سلاح کشتار جمعی ست و در صورت دارا بودن این تسلیحات هم به هیچ وجه امکانی برای تهدید کردن ایالات متحده آمریکا ندارد. دست آخر هم اسناد و مدارکی ارائه میده� که نشان دهنده� تصمیم قطعی ایالات متحده برای جنگ است. مصاحبههای� از «کالین پاول»، «دونالد رامسفلد» و « جورج بوش» که همه به نوعی در جواب این سوال که مکرر از ایشان پرسیده میشد� است که :« اگر بازرسان سازمان ملل نتوانند گواهی بر وجود سلاحها� کشتار جمعی پیدا کنند، نظر شما و ایالات متحده چه خواهد بود؟» به شیوهها� مختلف گفته بودند که این نشان دهنده� قدرت و زیرکی رژیم بعث است در پنهان کردن این تسلیحات. کتاب را که بخوانید خوب متوجه میشوی� که مسلح بودن رژیم بعث عراق به تسلیحات کشتار جمعی نه یک واقعیت میدانی که فقط و فقط، تابلویی برای فریب افکار عمومیبود� است جهت حمله ای سراسری و گسترده به عراق. باز یاد خودمان میافتاد� با بازرسان آژانس اتمی� و اینکه سالهاس� که ما میگویی� سلاح اتمینداری� و.... قسمت سوم و پایانی کتاب هم به شیوهها� کثیف ژورنالیستی برای کم کردن اثر کشتار مردم بی دفاع عراق بر افکار عمومیآمریک� و جهان میپرداز�. پر است از مثالهای� از این دست که مثلا فلان روزنامه� خیلی معتبر در دنیا مثل نیویورک تایمز و... مینوشت� :« بمبها� 2000 پوندی برای حمله به جمعیتها� گسترده، بغداد را با هدف تضعیف صدام حسین هدف قرار داد» به قول نویسنده محدود کردن اثر بمبه� به یک فرد منفور و جانی و در نظر نگرفتن انبوهی از غیرنظامیان که هیچ دل خوشی از صدام حسین ندارند و البته تلفات اصلی این بمبه� هستند. این قسمته� خیلی خیلی مرا یاد تحلیلها� ضد بشری افرادی در «بی بی سی فارسی»، «ایران-اینترنشنال»، «من و تو» و هزار و یک سگدان� از این دست میانداخ�. یاد آن پفیوزی که روزی با کنایه در توییترش برای ما «ویتامین بی 52» تجویز کرد. الآن اسمش را یادم نمیآی� و چه بهتر. خلاصه به نظرم خوب است که این کتاب درخشان را بخوانیم. من تا به حال چندین باری به عراق سفر کردها� و قدری این کشور را دیده ام. به نظرم خیلی خوب است که این کتاب را بخوانیم و به دیگران هم بدهیم تا بخوانند. علی الخصوص افرادی در بین اعضای خانواده، جمع دوستان، همکاران و... که همه مان داریم و فکر میکنن� کشورهای قدرتمندی مثلی ایالات متحده، انگلستان، روسیه و... دلسوز ملت ما هستند و دخالت خارجی اتفاقی مفید در افق پیش روی ایران و مردم است و با این نگرش اشتباه بعضا سبب اثرگذاریها� مضری در عرصه� سیاسی میشون� بدون اینکه سو نیتی داشته باشند. به نظرم از طرف دیگر خواندن و هدیه دادن این اثر هم خودش عملی بسیار مفید و مثبت در راستای تبدیل ایران و جهان به جایی بهتر است.
If you finish this book it will piss you off it will infuriate you and it should push you to want both bush's and Clinton charged with war crimes among other charges and given their just sentence. Reading the book shows you exactly why the Iraqi people despised the American occupation! If my kids died bc the US refused to let cancer medicine in or refused to allow parts in to fix water plants for clean water or indiscriminately dropped missiles on civilians I would do my damn best to kill as many invaders as possible as well. Highly recommend this book especially to anyone who believes or believed we should have been in Iraq
Reese Erlich was at Google to promote his book and though I was too late to get a copy of it, he had a few copies of this book for sale, so I got one for $10. It was published just before the U.S. went in Iraq, so the tone throughout is of impending war with still a fleeting hope for peace. It all seems so long ago.
A long laundry list of the lies perpetrated by the Bush administration as it built its case against Saddam Hussein and how the media were in on it.
The two most interesting pieces are analyses of a speech by President Bush and the text of U.N. Security Council Resolution 1441. Each sentence is commented by multiple political experts. It was really interesting to see the use of language and how innocuous sentences can be twisted to mean anything.
Again, many of the facts are anecdotal and even though tragic, I sometimes wondered how widespread some of the opinions were. For instance, the authors blame the sanctions imposed on Iraq for the hardships endured by the civilian population. Not lifting these sanctions is causing a humanitarian crisis within the country. How much of it is really the responsibility of the parties enforcing the sanctions and how much is the responsibility of the Iraqi government?
نویسندگان کتاب ما را تا درون تحریریه برخی از روزنامه ها و رسانه های شرکتی آمریکایی می برند و نشانمان می-دهند که راه پیشرفت در این رسانه ها از راهروهای کاخ سفید، مارپیچ¬های پنتاگون و پله ها و لابی های شرکت های اسلحه سازی و نفتی می گذرد. کتاب به خوبی راز یک نقشه شوم را بر ملا می سازد؛ اینکه آمریکا چگونه جاسوسان خود را در قالب بازرسان سازمان ملل، مدت ها پیش از حمله به عراق به مرزهای این کشور فرستاده تا از داشته و نداشته آن ها و خصوصا توان نظامی ارتش عراق در صورت حمله نظامی به این کشور گزارش تهییه کنند. کتاب روایت تلخی از زندگی مردمان بینوای دیکتاتور زده ای در کوچهپس کوچه های بغداد پیش از حمله آمریکا است که در اثر تحریم های سنگین ده ساله، زیر فصل هفتم منشور سازمان ملل از پای درآمده اند و از ابتدایی ترین حقوق اولیه انسانی محروم شده اند...
excerpt from Editorial Review: Deftly separating truth from propaganda, Target Iraq is a hard-hitting expose of the harsh realities and consequences of the pending war and the media's failure to present the full spectrum of issues to the public.
My review: Although I did not enjoy reading this book, I agree with the editorial review that it does expose the media's failure to present the full spectrum of issues leading up to the invasion of Iraq. Over the past several decades, Congress has become little more than a rubber stamp for approval of wars waged by the executive branch.
These authors predicted the invasion of Iraq BEFORE it happened. Too bad George W Bush hadn't read it, and Cheney, and Rumsfeld and all the other crazy men who decided to attack Iraq after 9/11/2001, which was perpetrated mostly by Saudi Arabians and Pakistanis. This war not only created ISIS, but also killed many innocent people and thousands of US soldiers. It will go down in history as one of the biggest mistakes ever made by this administration.
As I was living in Australia trying to find a more balanced, or at least objective look at what was happening and what an "invasion" would mean. This book gave me a nice overview from an admittedly "left" perspective, but beyond bullet points and blind opposition. Very good exploration that a few more people should have read at that time.
Covers how the media controls peoples' thinking and reactions along with the politicians using the media to persuade US people that Iraq War is good. Excellent section of arguments against Pres. Bush's claims