What do you think?
Rate this book
L'image inconsciente du corps
Il ne faut pas confondre l'image du corps avec le schéma corporel. Le schéma corporel spécifie l'individu en tant que représentant de l'espèce : il est, en principe, le même pour tous. L'image du corps, par contre, est propre à chacun : elle est liée au sujet et à son histoire. Support du narcissisme, elle est éminemment inconsciente. C'est l'incarnation symbolique du sujet désirant.Sur la base de ce concept, et en s'appuyant à chaque instant sur l'expérience analytique, Françoise Dolto suit l'élaboration de l'image du corps, phase après phase, en montrant que, chaque fois, le pas est franchi par une castration. Ce qui l'amène aussi à décrire la pathologie de l'image du corps, laquelle est, chaque fois, un échec de la symbolisation : autant dire une insuffisance du langage adressé à l'enfant et un manquement de l'interdit.Car c'est bien le paradoxe de ce que l'élaboration de Françoise Dolto enseigne : le moi se supporte de l'image du corps, mais celle-ci, à son tour, ne s'élabore que par une série de castrations dont il ne faut pas hésiter à dire qu'elles sont symboligènes. C'est la clé de l'«humanisation».
375 pages, Paperback
First published December 28, 1979
19 people are currently reading
180 people want to read
About the author
Françoise Dolto
168books108followersFrançoise Dolto was a French pediatrician and psychoanalyst, famous for her research on babies and childhood. Dolto revolutionized the field of psycho-therapeutic work with babies (notably in their early experience and usage of language through their body), with the mother-baby dyad, and with a more positive observation and understanding of the means of communication used by children with learning or social disabilities.
She worked with Jacques Lacan, and said that children have a language before the language (with the body). She has contributed to the question of the unconscious body image, and influenced among others the work of Maud Mannoni.
As a recognized feminist, she also worked on reconciling women with their sexuality; she also analyzed the attitude of children when their parents are separating or divorcing.
Françoise Dolto was the mother of Carlos (1943�2008), a singer; and the sister of Jacques Marette, a minister.
From Wikipedia:
She worked with Jacques Lacan, and said that children have a language before the language (with the body). She has contributed to the question of the unconscious body image, and influenced among others the work of Maud Mannoni.
As a recognized feminist, she also worked on reconciling women with their sexuality; she also analyzed the attitude of children when their parents are separating or divorcing.
Françoise Dolto was the mother of Carlos (1943�2008), a singer; and the sister of Jacques Marette, a minister.
From Wikipedia:
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 5 of 5 reviews
October 13, 2020
Ένα υπερπολύτιμο βοήθημα για την γνώση επάνω σε ζητήματα εαυτού-σώματος. Θα πρότεινα σε οποιονδήποτε σέβεται το εαυτό του ως ολότητα να το διαβάσει άμεσα. Πραγματικά διαφωτιστικό!
Βασικός άξονας του βιβλίου είναι η ασυνείδητη εικόνα του σώματος που για τον καθένα είναι διαφορετική και διαφέρει από το σωματικό του σχήμα. Μιλώντας για τις τρεις δυναμικές εικόνες του σώματος -βασική, λειτουργική,ερωτογόνο- η συγγραφέας παρουσιάζει τον τρόπο που το σώμα αρχίζει και παίρνει νόημα σε σχέση με το εγώ και τον άλλο. Στη συνέχεια παρουσιάζοντας τους συμβολογόνους ευνουχισμούς -ομφάλιος, στοματικός, πρωκτικός και γεννητικός- παρουσιάζει το τρόπο που το άτομο οδηγείται στην εξατομίκευσή του. Ενδιαφέρουσα άποψη είναι ότι κάθε φορά που το άτομο αποτυγχάνει να εκφράσει την επιθυμία του τότε παλινδρομεί σε προηγούμενες χρονολογικά διεξόδους ευχαρίστησης. Αν αποτύχει π.χ να εκφραστεί κινητικά ή με το λόγο τότε θα προσπαθήσει να πάρει ευχαρίστηση μέσω του στοματικού σταδίου. Τι κάνει λοιπόν επιτυχημένο έναν ευνουχισμό; Όταν καταφέρνει το άτομο μέσα από τη συμβολοποίηση να δίνει νόημα σε κάτι που χάνει νιώθοντας ότι κερδίζει κάτι άλλο και αυτό με τη βοήθεια μια κηδεμονικής φιγούρας.
Στο τελευταίο μέρος του βιβλίου μιλά για τις παθολογίες των εικόνων του σώματος και μέσα από διαφωτιστικά κλινικά παραδείγματα καταδεικνύει τις διαστρεβλώσεις που μπορεί υπάρξουν όταν π.χ ένας αποθηλασμός αποτυγχάνει να είναι επαρκώς συμβολογόνος, όταν στο πρωκτικό στάδιο καταστέλλεται η ψυχική ή/και κινητική δραστηριότητα του ατόμου ή όταν π.χ το άτομο δεν μπορεί να κατευθύνει την ερωτική του ενέργεια σε εξωτερικά αντικείμενα-πρόσωπα και καταλήγει να μιλήσει μέσω του σώματος ή μιας ψυχοπαθολογίας. Θέτει λοιπόν το σύμπτωμα ως ισότιμο γλώσσας που απευθύνεται κάπου.
Βασικός άξονας του βιβλίου είναι η ασυνείδητη εικόνα του σώματος που για τον καθένα είναι διαφορετική και διαφέρει από το σωματικό του σχήμα. Μιλώντας για τις τρεις δυναμικές εικόνες του σώματος -βασική, λειτουργική,ερωτογόνο- η συγγραφέας παρουσιάζει τον τρόπο που το σώμα αρχίζει και παίρνει νόημα σε σχέση με το εγώ και τον άλλο. Στη συνέχεια παρουσιάζοντας τους συμβολογόνους ευνουχισμούς -ομφάλιος, στοματικός, πρωκτικός και γεννητικός- παρουσιάζει το τρόπο που το άτομο οδηγείται στην εξατομίκευσή του. Ενδιαφέρουσα άποψη είναι ότι κάθε φορά που το άτομο αποτυγχάνει να εκφράσει την επιθυμία του τότε παλινδρομεί σε προηγούμενες χρονολογικά διεξόδους ευχαρίστησης. Αν αποτύχει π.χ να εκφραστεί κινητικά ή με το λόγο τότε θα προσπαθήσει να πάρει ευχαρίστηση μέσω του στοματικού σταδίου. Τι κάνει λοιπόν επιτυχημένο έναν ευνουχισμό; Όταν καταφέρνει το άτομο μέσα από τη συμβολοποίηση να δίνει νόημα σε κάτι που χάνει νιώθοντας ότι κερδίζει κάτι άλλο και αυτό με τη βοήθεια μια κηδεμονικής φιγούρας.
Στο τελευταίο μέρος του βιβλίου μιλά για τις παθολογίες των εικόνων του σώματος και μέσα από διαφωτιστικά κλινικά παραδείγματα καταδεικνύει τις διαστρεβλώσεις που μπορεί υπάρξουν όταν π.χ ένας αποθηλασμός αποτυγχάνει να είναι επαρκώς συμβολογόνος, όταν στο πρωκτικό στάδιο καταστέλλεται η ψυχική ή/και κινητική δραστηριότητα του ατόμου ή όταν π.χ το άτομο δεν μπορεί να κατευθύνει την ερωτική του ενέργεια σε εξωτερικά αντικείμενα-πρόσωπα και καταλήγει να μιλήσει μέσω του σώματος ή μιας ψυχοπαθολογίας. Θέτει λοιπόν το σύμπτωμα ως ισότιμο γλώσσας που απευθύνεται κάπου.
November 10, 2018
Extrem de dificil de citit: nu mi-am dat seama daca incoerenta frazelor e datorata traducerii sau autoarei. Pasaje intregi sunt complet neinteligibile. Comparativ cu celelalte carti ale lui Dolto, pare imposibil ca e aceeasi persoana in spatele exprimarii/ideilor.
Recomand "Dificultatea de a trai" in locul asteia. E foarte groasa, dar accesibila - si pare sa contina cele mai multe din ideile lui Dolto.
Recomand "Dificultatea de a trai" in locul asteia. E foarte groasa, dar accesibila - si pare sa contina cele mai multe din ideile lui Dolto.
September 28, 2024
Considero el trabajo de Françoise Dolto sobre la imagen consciente del cuerpo esencial. Inspirador.
August 1, 2007
"Imaginea corpului este sinteza vie a experientelor noastre emotionale. Ea poate fi considerata drept intruparea simbolica inconstienta a subiectului care doreste si asta inca inainte ca individul cu pricina sa fie capabil sa se desemneze prin pronumele personal "Eu"..
Pentru o mai buna si mai profunda intelegere a fuziunii dintre corp si spirit si a modului in care cele doua componente se intrepatrund si creeaza acea "amprenta" proprie fiecarui individ..,Dolto merita toata atentia!
Pentru o mai buna si mai profunda intelegere a fuziunii dintre corp si spirit si a modului in care cele doua componente se intrepatrund si creeaza acea "amprenta" proprie fiecarui individ..,Dolto merita toata atentia!
Shelved as 'gestrand-in-stukken'
November 29, 2022gelezen: la castration ombilicale - orale - anale p.90-147
Displaying 1 - 5 of 5 reviews
Can't find what you're looking for?
Get help and learn more about the design.