ŷ������

اگه " دختر رهبر سیرک" رو خونده باشین، این‌کتا�� براتون جاذبه چندانی نخواهد داشت؛ چون در واقع نسخه شخصی‌تر�� همونه. جزییات پیرامون شخصیت اولمون خیلی بیشتره و راستشو بخواین، ما عملاً داستان نداریم. مشتی خاطره و اتفاق ِ در هم پیچیده داریم که چون بخش اعظم داستان همین‌خاطره‌ه�� و فلش‌بک‌ها�� متعدد و جزیی هستن، آدم نمی‌تون�� کتابو دوست داشته باشه. ایده اولیه خیلی چیز خوبیه. اما نویسنده نمدونسته چطور باید بخش حسی ِ کارو قوی کنه. لذا با خودش گفته اگه دست به‌دام�� ِ خاطرات جسته و گریخته‌�� نه چندان جذاب ِ شخصیت شم، خواننده می‌تون�� باهاش همراهی کنه. کمااین‌ک�� خواننده به‌این‌حج�� ِ نامتعارف نیازی نداره واقعاً، حتی به‌داستا�� ِ اصلی هم صدمه می‌زن��. نویسنده تو کتاب " دختر رهبر سیرک"، فکرشو جمع‌ت�� کرده بود و تونسته بود خط داستانی مناسبی بسازه. اما این‌ج�� انگار داشته تمرین می‌کرد�� برای اون. سیاه‌مش�� و چرک‌نوی�� ِ دسته‌او�� ِ دختر رهبر سیرک بوده که می‌خواست�� ببینه اگه داستانو به‌طو�� خام بنویسه، چی در می‌آ��. من تعجب می‌کن�� چرا بعضیا امتیاز بالایی به‌این‌اث�� دادن، در حالی‌ک�� ساختار داستانی‌�� خیلی شکننده و پرنقصه. شاید هنوز دختر رهبر سیرکو نخونده بودن، وقتی بهش نمره می‌داد��. کلاً بیشتر جنبه‌ها�� احساسی ِ اثر باعث شده نمره بگیره، نه اون‌چ�� که از داستان و تکنیک انتظار داریم.