ŷ������

كوچــك بودم ، ولــي مـرا هم ديــدي
من حقــه زدم ! ولــي فقـط رنجيـــدي
امــروز خجـالــتـزده برمي گــردم ...
بخشنده ترين .. بگو مرا بخشيدي ...


*مريم موحدان*

خیلی زیبا بود مثل همیشه

میشه همه دنیارو بخشید

میشه تو چشمات ستار�� رو دید

میشه با حرفات به نور و امید رسید

مهتابی ام میشه از تو به شور و شوق رسید

همواره شاد باشی خوشحال باشی

Arezo.... wrote: "میشه همه دنیارو بخشید

میشه تو چشمات ستار�� رو دید

میشه با حرفات به نور و امید رسید

مهتابی ام میشه از تو به شور و شوق رسید

همواره شاد باشی خوشحال باشی"

من هميشه مرهون محبتتم

گاهی من را به یاد میاوری
گاهی من تو را به یاد میاورم
!عجیب است

گاهی هر دو
چیزی به این سادگی را
!...از یاد می بریم

.........
مهتابي عزيز، زيبا بود. ممنون

Maria wrote: "گاهی من را به یاد میاوری
گاهی من تو را به یاد میاورم
!عجیب است

گاهی هر دو
چیزی به این سادگی را
!...از یاد می بریم

.........
مهتابي عزيز، زيبا بود. ممنون"

مشتاق ديدار ماريا خانوم گل...ما رو فراموش کردين يا اينکه ....

خوشحالم که باز هم اينجايين و ميبينمتون

!!!دوستانم را فراموش؟! هرگز
گوئيا خود را از ياد برده بوده ام
.......
،و حالا خندانم که با شما خود را دوباره باز مي يابم
در زايشي نو و فصلي نوتر

همیشه باش ماریا عزیزم
همیشه شاعر باش و دلشاد

تو رو بخشيدم به دريا - تو رو بخشيدم به مهتاب - به سلامت نازنينم - تو رو ميسپارم به آفتاب - ديگه با تو نمي رقصم - ديگه با تو نمي خندم - به خدا تا ته دنيا به كسي دل نميبندم��

...!!*!

saleh wrote: "چون شعر خوشکلی گفتی می بخشمت
هر چند
که می دونم بار آخرت نیست


"


این اعتماد به نفس قابل تقدیره

بر دوش من نهاده سر مهر و میسرود
غمگین ترانه ای ز فسونهای زندگی
خواندم از نگاه پشیمان و سرد او
جانسوز غصه ای ز جنونهای زندگی

پوزش کنان به جانب من بازگشته بود
که ای یار رنجیده دگر باوفا شدم
از من به دل مگیر گذشت ان گذشته ها
رفت ان زمان که زمانی از تو جدا شدم

دیدم اگر برانمش از خویش با خروش
این از طبیعت من دل بردبار نیست
دیدم اگر ندیده بگیرم گناه او
با طبع شاعرانه ی من سازگار نیست

دیدم اگر شکوه برارم زبان دل
در فرصتی که هست نگنجد شکایتم
دیدم اگر گله ز سیه بختیم کنم
باور نمیکند دل سنگش حکایتم

اشک از رخش ستردم و با بوسه گفتمش
بنشین کنار من دمی ای بی وفای من
جای ستیزه نیست وگر رفت غفلتی
جرم از من است و از دل زود اشنای من

دیوونه wrote: "

بر دوش من نهاده سر مهر و میسرود
غمگین ترانه ای ز فسونهای زندگی
خواندم از نگاه پشیمان و سرد او
جانسوز غصه ای ز جنونهای زندگی

پوزش کنان به جانب من بازگشته بود
که ای یار رنجیده دگر باوفا شد..."

ديوونه عزيز
خيلي به دل نشست. ممنون

او که بيشتر مي داند از اين وادي
رنج بيشتر مي کشد از دوستي در اين هستي

فوق العاده بود دوست من

: و من یغفر الذنوب الا الله
به جز خدا کیه که گناهان را ببخشد؟ (آل عمران/۱۳۵)

واقعا زیبا بود
ممنون