داستان كوتاه discussion
پندار نیک, گفتار نیک, کردار نیک
date
newest »
newest »
یک شعر ایران باستانی
چهره فروهر با آن حلقه دور کمرش و دوبالش آمد جلوی چشمم
و یادم افتاد خیلی وقته به شیراز و تخت جمشید نرفتم
خیلی زیبا و اصیل سرودی
چهره فروهر با آن حلقه دور کمرش و دوبالش آمد جلوی چشمم
و یادم افتاد خیلی وقته به شیراز و تخت جمشید نرفتم
خیلی زیبا و اصیل سرودی
ای طلابانوی نابِ خاوری
حظ بردم از خواندنت
ممنونم آرزوی خوبم...سه اصل که حتی یک اصلش هم دقیق رعایت نمیشه
دلم بیریایی و روراستی میخواد....نبود؟!ا
مهتابی جان
نه دیگه نبود
لااقل زیادش نبود
نه دیگه نبود
لااقل زیادش نبود
"در پی سه رکن اصلی، طاق گشته طاقتم"کجا برم این طاق ِ شکسته را؟
در این ویران سرای دوست داشتنی
آرزوی من
خوش نوشتی. ممنون
دائما چشیده ام،طعم زشتی و خوبی خویش!
تشنه ء خوبی ام،حس سبز بزرگ،فروهر خویش!
روزگار پیش از این،مرده ام به درد رشته ءبریده ء حلقه خویش!
گفته ام سخن با اهورا مزدا،من غریب و بی نگاره ام
تولد در جهان درد امروز،زخمی نبرد خویش!
در پی سه رکن اصلی، طاق گشته طاقتم
آشنای ایل آریا، بی قرار اعمال خویش
.
.
.
.
پ . ن :
فروهر نماد یکی از نیرو های جهان هستی است که در آدمی نیز وجود دارد. این نیرو که سر چشمه اش اهورامزداست ، روشن کننده راه پیشرفت و نیروی پیش برنده و انگیزه دهنده است.
در نگاره فروهر " سپنتامینو" ( نشانه خوبی) و"انگره مینو" ( نشانه بدی) است