ŷ������

در پشت پلک هایم

آن سوی چشمانم

آن جا که می پندار
سیاهی است

دنیایی است .

فقط کافی است پلکهایم را ببندم

فقط کافی است به تو اندیشم

حتی آن هنگام

مشامم در دنیای پر از یاس خود غرق خواهد شد

چشمانم را که دیگر مگو

به سان کودکی در دشتی به دنبال پروانه ها پرواز می کند .

گوش هایم

پر می شوند از صدای تو صدای آواز بهاری ات

اما من

خالی می شوم از خودم پر می شوم از تو

هر گاه از سیاهی نگاهت خسته می شوم

هرگاه از دست های سردت سرد می شوم

هر گاه خستگی نفس هایت را می شنوم

از همه چیز خسته می شوم

فقط کافی است تا پلک هایم را ببندم

آنگاه است که دستانت خورشید را شرمنده خواهند کرد

آنگاه است که تویی همه دنیا

آنگاه است که تویی

تو

تو ...

... پلکهایم را می گشایم

خیسند ...

خالی می شوم از خودم پر می شوم از تو

زيبا بود. مرسي

به دنیای پشت پلکهایم که میروم آروز میکنم که کاش برای همیشه آنجا بمانم
زیبا بود دوست من