ŷ������

کبریت بکش نیمه ی تاریک تنم را



آتش بزن این یخ زدگی بدنم را



بگشای و مرا تنگ در آغوش بگیر و



چون پیرهنی گرم بپوشان بدنم را



در من بدوان ارتش وحشی لبت را



چون شوروی سرخ که گیرد وطنم را



غارت کنی از من همه ی خاطره ها را



این چهره ی اندوه، و این دیده ی نم را



زیباست پس از آن که به آتش بکشانی



بنشینی نظاره کنی سوختنم را



لاجرعه بنوشان که شرابی است لبانت



آن سان که به مستی بکشاند کفنم را


"علی جعفری"

اولین شعری ست که از این شاعر می خوانم ..
قلمی قدرتمند دارد
مهتابی ام
گلچین هایت هم زیباست
مرسی

من هم ممنونم که منت میذارید و میخونید