ŷ������

آمدی آخر!
چه دیر ؟
در را ببند .
میدانم !
برای ما یک میز و یک قلم
و تنها
یک شعله کافیست

در را ببند.

از من چه میخواهی ؟

با رگبار نگاهی از اندیشه های طوفانی
و گهوار بازوان افسونگر
از من چه میخواهی؟

بشین در کنارم
واز آن بوسه ی آتش که درآن روز
تو به شیطان کوچک قلبم داده ای
دوباره بنویس

آیا برای این جمله یک میز و یک قلم کافیست ؟