ŷ������

کاش می دانستم
که دیشب یاد من بودی هیچ!؟
دیشب، مثل سال قبل و یا شاید پیشتر
نوازش می کرد باد پاییزی سرد توچال
لیک من رنجور.
همان گاهی که اشکانم فرو افتاد از چشمم
و شد قندیل بد شکل تنهایی، آویخته از چانه.
همان گه یاد تو
سان سیل، به جانم افتاده بود و من
غرق افسوسِ بغض آلود،
دهان پر کف، چشمها خون آلود؛
یاد من بودی هیچ!؟

تقدیم به دوستی عزیز که صمیمانه دوستش دارم.
22/06/88
ت��ران

یاد من بودی هیچ!؟

ياد تو؟!ا

بودم و هستم ، تو نميدانستي؟!ا

ياد تو....ء

شده جزوي از من ، اي من�� ِ با من دشمن

ياد تو ، در بهاران و زمستان ،

و خزان ها و تابستان

شده جزوي از من...اي من ِ بي من افسوس

تو نميدانستي ، و تو رفتي و نماندي و نخواندي ، راز چشمان ِ غبار آلودم

تو که رفتي من....ء

پاهايم شکست... دستم لرزيد... دلم پژمرد

ياد تو اما....ء

شده گرماي وجودم

شده عشق و تار و پودم

شده پيوند نگاهم

شده معناي وجودم

راستي...ء

يک سوالم باقيست... آيا تو

ياد ِ من هستي هيچ!!!!!!؟

MahtaBi KhaNooM wrote: "


ياد تو؟!ا

بودم و هستم ، تو نميدانستي؟!ا

ياد تو....ء

شده جزوي از من ، اي من�� ِ با من دشمن

ياد تو ، در بهاران و زمستان ،

و خزان ها و تابستان

شده جزوي از من...اي من ِ بي من ا..."


خیلی خوشکل بود مهتابی خانومی جونم

گر باز بود پنجره‌ا�� رو به سوي تو
کاري به کار مردم عالم نداشتم
باور کن اي رفيق اگر دوري ات نبود
ميلي به اين تغزّل پر غم نداشتم
ديشب کسي نبود و براي گريستن
غير از صفاي آينه همدم نداشتم
عمري گذشت و ساخته ام با نداشتن
اي دل چه خوب بود تو را هم نداشتم