ŷ������

به سادگی
زیستن را
بودن را
و در افکار خویشتن
خفتن
را بیشتر
ز پیچیدگی دوست می دارم
من همان بغضی هستم
که پیش از اینها فرو خورده شد
ولی زمانه مرا قی کرد
و دست آخر من نه اشک بودم نه رود
اصلا دیگر نبودم
دیگر نبودم
بعد از آن
یاد گرفتم
اشک بریزم
و با با ماه و
شب و
سکوت
و پنجره یخ زده اتاقم آشتی کنم
تمام اینها برایم
یاد آور بغض های فرو خورده است
.
.
.

من بیچاره که دیوانه ترینم چه کنم

می ننوشیده و مستانه ترینم چه کنم

ساده ام ساده و بی غش چون آب

زین که گویند که رندانه ترینم چه کنم

مجلس انس من است و همگان جمع

صاحب جمعم و بیگانه ترینم چه کنم

حق پی ام راه حقیقت برم حق گویم

آخر حقم و افسانه ترینم چه کنم

این نشاید که شوم با دل تو همبازی

من که بازیچه دستانه ترینم چه کنم

حرف تو گاه سکوتت همه چون فریاد است

من که در اوج سکوت همه پرچانه ترینم چه کنم

خانه عشق تو هم دور تر از دست من است

با دل عاشق و بی خانه ترینم چه کنم


محسن عزيز
خوش اومدي

....

Mohsen wrote: "به پنجره با چشمانی بسته خیره شده بودم

همه مرا خواب فرض می کردن

ولی دریغا که من بیدار تر از آنان بودم

من در افکارم فرو میرفتم وآنان فرو بر یکدیگر

تنهایی در عقایدم جار میزند

از درون ن..."


.
.
.
تجربه اي را تجربه كردي
تكراري را تكرار كردي