ŷ������

پشت این پنجره ها


دختری تنها بود

پشت دلواپسی یک بوته رز

عاشق زار دل رهگذری

لیک دل رهگذر قصه ما جنسش از آهن بود

رهگذر در اندیشه خویش

تنها یک عابر خسته کوچه دلتنگی بود

روزها قد کشیدند و به ماهها پیوست

رهگذر عاشق آن نگاه پس پنجره گشت

آخرین بار که از کوچه گذشت

دید پنجره دل دخترک بسته شده

ما آدمها دیر یادمان می افتد

که یک نگاه برای یک عمر کافیست

واپسین لحظه عشق

حسرت آن نگاه بر دل رهگذر تا ابد باقی است

تنها بود،دخترك تنها بود،انقدر تنها و نزديك،كه صداي نفس هايش هم با صداي دلش ،تنها بود.
گفته بود:"شما از من هستيد."
ديگر چه مي خواست،هيچ ،فقط او را،او را كه برايش تنها شد.
خسته بود،مثل من،مثل تو،مثل ما.
گفته بود:"من نزديكم.....خيلي نزديك."
دخترك شنيده بود هر چه او گفته بود.اما...زندگي سخت شد،سخت بود.
غصه بود و دلتنگي،درد بود و عشق،زندگي جاري بود،اما دخترك،تنها بود.
از ميان همه اين همه رنج،
دل او منتظر ياري بود.
شب شد.شب بود.
سكوت بود.دخترك بود. خدا بود

خوش اومدي پرنس عزيز

تشکر عزیزم امیدوارم بتونم فعال باشم

من پر از باور شن های روان در پس یک تپه ماهور روانم
و امید
کوله باریست که با من به سفر می آید
دل من منتظر یاری بود
که هوا را پر نرگس، پر باران سازد
و بگوید با من
و بگوید که دلم از وزش یاد تو مالامال است