ŷ������

من دلم ضعف میره واسه صمد بهرنگی و خاطره های شیرینم....

خیلی خوب بچگی هام رو میاری جلو چشمام ها....دستت درد نکنه.

سلام صاحب خانه عزیز
و سلام مهتابی خانم عزیز
منم مثل شما صمد را دوست دارم و خاطرات خوشی از نوجوانی و کتاب هاش دارم ولی پارسال که خواستم با خواندن ان داستان ها برای پسرم همان لذت را به او دهم پشیمان شدم داستان یک هلو هزار هلو را براش خواندم و پشیمان شدم و دیگه تعطیلش کردم علی الخصوص یک هلو و 24 ساعت در خواب و بیداری سرشار از آموزه های نفرت آور خشونت ورز و غیر واقعی . البته کوراوغلو همچنان به نظرم عالی می آید سرشار از لحظه های ناب زندگی عشق امید مبارزه و البته نفرت و خشونت در حد واقعی نه اغراق شده . شاید چون ساختار داستان خیلی صیقل خورده و سال ها دهن به دهن سینه به سینه تکامل یافته و تبدیل به اسطوره ای جهانی و انسانی شده . می بخشین زیاد روده درازی کردم . غرض اینکه همچنان که صمد را دوست داریم باید عیب هایش را هم ببینیم.

برای من صمد هم کودکی بود ، هم نوجوانی و هم ...
من با الدوز و کوراغلو کتاب را شروع کردم و تا همین حالا، هر بار داستان های صمد را می خوانم حرفی تازه برای من دارد...