ŷ������

“Αποφεύγουμε να λέμε στα παιδιά τι έγινε πριν γεννηθούν. Αρχικά είναι πολύ μικρά για να καταλάβουν, ύστερα είναι πολύ μεγάλα για ν' ακούσουν, μετά δεν έχουν καιρό για τέτοια, ώσπου στο τέλος είναι πια πολύ αργά. Αυτά έχουν οι οικογένειες. Ζεις με ανθρώπους που νομίζεις ότι τους γνωρίζεις, όμως είστε τελείως άγνωστοι. Ζητάμε θαύματα από τους δεσμούς αίματος: μια αρμονική συνύπαρξη που είναι εντελώς ανέφικτη. Απόλυτη εμπιστοσύνη. Σχέσεις που μένουν αναλλοίωτες στον χρόνο. Παραμυθιαζόμαστε με το ψέμα της συγγένειας.”
― Jean-Michel Guenassia, Le Club des incorrigibles optimistes

“Ο χριστιανισμός των ανθρώπων γύρω μας είναι μια αποκρουστικά μικροαστική υπόθεση, μια οικογενειακή χρηστοήθεια: να είναι καλά τα παιδιά μας, να καλοσπουδάσουν, να καλοπαντρευτούν, να βρουν δουλειά και να προκόψουν. Ουχί και οι εθνικοί το αυτό ποιούσι;”
― Σταύρος Ζουμπουλάκης, Η αδερφή μου

“Ἐσεῖς πο�� βρήκατε τὸ�� ἄνθρωπό σας
κι ἔχετ�� ἕν�� χέρι ν�� σᾶ�� σφίγγει τρυφερά,
ἕνα�� ὦμ�� ν�� ἀκουμπᾶτ�� τὴ�� πίκρα σας,
ἕν�� κορμ�� ν�� ὑπερασπίζει τὴ�� ἔξαψ�� σας,

κοκκινίσατε ἄραγ�� γι�� τὴ�� τόση εὐτυχί�� σας,
ἔστ�� κα�� μία φορά;
Εἴπατε ν�� κρατήσετε ἑνὸς λεπτο�� σιγή
γι�� τοὺ�� ἀπεγνωσμένους;”
― Ντίνος Χριστιανόπουλος

“Η κόλαση για την οποία μιλούν τα βιβλία δεν είναι στην άλλη ζωή. Είναι εδώ, σ' αυτή την όχθη, και τη δημιουργούν τόσο οι άνθρωποι που αυτοαποκαλούνται ερμηνευτές του λόγου του Θεού, όσο και οι κυβερνήσεις που περιορίζουν τις ελευθερίες των πολιτών τους "
Ο τελευταίος Κάτωνας της Matilde Asensi”
― Matilde Asensi, The Last Cato