ŷ������

تو این ژانر تا حالا کتابی نخوندم، تاریخ نگاری و تاریخ طبیعی. حتی بهشون فکر هم نکرده بودم. جالبه، ولی گاهی یکم خسته میشم. فکر کنم اینجوری نشه که بعدش دنبال کتابای بیشتر تو این ژانر بگردم.

جالب بود تا اینجا، اینکه چطور یه موجود زنده میتونه شرایط سخت زندگی رو برات قابل تحمل کنه واقعا جالبه.

اسنیپ و مسائل مربوط بهش درکل برای من جذابه، اما یکی از موضوعات فرعی مربوط بهش که بهش علاقه دارم و هر دو بار خندیدم، وقتایی بوده که هری داره درموردش صحبت میکنه و میگه اسنیپ، و دامبلدور اصلاح میکنه و میگه: «هری، پروفسور اسنیپ»
منو یاد خودمون میندازه وقتی یادمون میرفت جلوی یه استاد، اسم یه استاد دیگه رو خشک و خالی نگیم 😂👌

فصل اول خوبی نداشت. این‌مد�� هرچی خوندم فصل اول خوبی داشته. یکم ناامید شدم.

خیلی کتاب جالبیه، اگر معرفی رویاجان نبود اصلا نمی‌دونست�� وجود داره. پیشنهاد می‌کن�� اگر به رفتارهای اجتماعی و تاثیر تکامل مغز انسان بر رفتارهای اجتماعی‌مو�� از گذشته تا الان علاقه‌من�� هستید، این کتاب رو بخونید.
آزمایش‌ها�� مختلفی برای اثبات حرف‌ها�� ذکر می‌کن�� و برای ساده کردن کتاب از خاطرات مرتبط هم کمک می‌گیره�� کمی هم شوخ‌طبع�� قاطی برخی جملات کرده که کتاب رو از خشکی میندازه.
درکل پیشنهادیه.

فعلا می‌خوا�� اینو بگم:
آقای صنعوی، ممنون که انقدر ترجمه خوبی انجام دادید، پاورقی‌ه�� هم واقعا کمک‌کنند�� هستن، ممنون واقعا.

بعضی جاها حس می‌کن�� خانم رولینگ تهدید شده که باید حتما به یه تعداد صفحه‌�� مشخصی برسونه کتاب رو.
رون، تبریک می‌گم�� بالاخره موفق شدی :)

چرا برام مثل کاراوال هیجان نداری :`(

من قبلا فکر می‌کرد�� ما خودمون تصمیم گرفتیم سبک زندگی‌مو�� رو از گریز دائمی فاصله�� بدیم و دفاع کردن رو یاد بگیریم. اینجا می‌گ�� از ناچاری بوده، جنگل‌ها�� بارانی و درختانی که می‌تونست�� برای فرار ازشون بالا برن رو از دست می‌د�� و به علفزارها تبعید می‌شن�� بنابراین چاره‌ا�� جز یادگرفتن راه‌ها�� دفاع از خودشون مثل پرتاب سنگ یا همکاری گروهی برای شکار نداشتن و اینجوری بقا ادامه پیدا کرده.

تا اینجا خیلی مفید و کاربردی بوده، اشکالات برنامه‌های�� که می‌نویسی�� و به نتیجه نمی‌رس�� رو خوب توضیح می‌د��.

می‌دونستی�� دانشمندها از طریق شپش‌ه�� تونستن تخمین بزنن ما از حدود چندسال پیش به لباس پوشیدن رو آوردیم؟ از بررسی DNA شپش‌ه�� و تعداد جهش‌های�� که انجام شده نتایجی به دست آوردن. جواب هم حدود ۷۰ هزار سال پیشه.
هیچ‌وق�� فکر نمی‌کرد�� شپش‌ه�� بتونن به یه دردی بخورن‌��!

خیلی مقاومت کردم ولی نتونستم دووم بیارم، بالاخره اشکم دراومد. تازه دارم فکر میکنم این مال قبل از طالبان بود.
درواقع من تلاش میکنم خیلی تحت تاثیر قرار نگیرم، غم این داستان اونقدر زیاد و قابل درکه که اگر غیر از این انجام بدی، میتونی تا چندوقت حسی شبیه به افسردگی رو تجربه کنی.
برای همین میگم، اگر شما هم مثل من راحت تحت تاثیر داستان‌ه�� قرار میگیرید، توی حال خوبتون سراغ هزار خورشید تابان بیاید، به خصوص اگر زن هستید.

این کتاب شاعرانه نوشته شده ، البته عجیب هم نیست، جناب بختیار علی شاعر قابل و معروفی هستن.
اما عجیب اینجاست که من واقعا باهاش ارتباط گرفتم و دوستش دارم، من خیلی اهل شعر نيستم (افتخار نمی‌کنم�� صرفا یه اعترافه) ولی اینجا شاعرانه‌بود�� نثر کتاب، خیلی به دل می‌شین��.
درکل خواستم بگم به این دلیل ازش فاصله نگیرین، من به دامش افتادم :)

«انگار اون‌های�� که می‌گ�� نمی‌تون�� سرنوشتت رو تغییر بدی، راست می‌گ��.»
دانته گفت: «من این حرفت رو باور ندارم.»
- پس چی رو باور داری؟
- سرنوشت فقط یه ایده‌س��. یه طرز فکره اما من فکر می‌کن�� با باورداشتن به اون، به چیزی بیشتر از یه ایده و فکر تبدیلش می‌کنی��. همین الان خودت گفتی همیشه از عشق دوری می‌کرد�� چون باور داشتی که جایی در آینده‌�� نداره، و به همین خاطر واقعاً هم جایی نداشته.

کالیگولا انقدر باملاحظه هست که وقتی میبینه سرنوشت به مردم سخت نگرفته و طاعون، کودتا و مذهبی سختگیر در دوره خودش وجود نداشته، تصمیم میگیره مسئولیت بپذیره و خودش طاعون دوران بشه :`)

چقدر وقتی هری ناراحته و خودش رو گم کرده و نگرانه بقیه چی فکر میکنن، ذهنم درگیرش میشه. شخصیت�� هری برای من یکی از واقعی ترین شخصیت‌هایی�� که تا حالا خوندم.

کالیگولا، چقدر شخصیت باورنکردنی هستی. بدبختی اینجاست که میدونم در تاریخ واقعا وجود داشتی. چند تا از تو وجود داشتن و دارن؟ فکر کردن بهش هم زجرآوره.
حتما درموردش بیشتر سرچ میکنم ببینم در مورد شخصیت واقعیش چیا نوشتن.

لیلا چقدر دختر فهمیده ایه، نه سالت باشه و انقدر سعی کنی همه رو درک کنی، این از نه سال برنمیاد.
ولی وقتی زندگی سخت میشه زود بزرگ میشی.

حسم به کتاب اینجوریه که فکر میکنم اگر سریعتر بخونمش و یه درد دائم ولی کوتاه باشه بهتره یا کم کم بخونم و درد رو هضم کنم و دوباره ادامه بدم؟ نمیدونم شاید دومی هم یه درد دائمه.
یه چیزی که باعث میشه انقدر روم تاثیر بذاره اینه که میدونم فقط افغانستان نیست، توی ایران هم بوده و حتی هنوز هست. توی کشورهای دیگه هم هست.
با آداب و رسومشون، اینکه فارسی حرف میزنن، غذاهای آشنا میخورن و... هم آدم احساس نزدیکی میکنه. نمیدونستم انقدر

جذابیت این مجموعه اینجوریه که دلم میخواد اسطوره و کاراوالش واقعا وجود داشت و منم یه روزی دعوت شده و بازی میکردم. حالا اینکه آخرش اسطوره بالاخره بهم رخ میداد یا نه رو کاری ندارم، من خود بازی رو دوست دارم :)

پ.ن: نسخه‌ا�� که من دارم چاپیه و حدود ۳۵۰ تا ۳۶۰ صفحه هست. دلیل اینکه خورده ۴۸۰ رو کسی میدونه؟ اولین بار ۴۸۰ بوده یا دلیل دیگه‌ا�� داره؟