ŷ������

"Το ύφος στο πρόσωπο του δεν ήταν χλευαστικό. Έδειχνε,όμως περιφρόνηση. Με περιφρονούσε - και το διασκέδαζε. Ένα ξαφνικό βάρος απελπισίας κι απώλειας έπεσε πάνω μου. Και οριστικά,αμετάκλητα,η θλίψη με έλιωσε. "

Αυτό το απόσπασμα του βιβλίου στη συγκεκριμένη στιγμή -έχοντας διαβάσει απο πριν την εξαθλιωμένη ζωή και το ξεγύμνωμα της ψυχής της Άγκνες με ωμές περιγραφές και σκηνικά να εκτυλίσσονται σε παγωμένα και άγρια μέρη της Ισλανδίας- με έκανε να αισθανθώ την κατάφορη αδικία,τον πόνο,την ερημιά και την εγκατάλειψη που αισθανόταν η ίδια πριν το φρικτό εκείνο βραδυ που έκλεψε την ανάσα άλλων ανθρώπων και τώρα πρέπει και αυτοί να κλέψουν τη δική της. Έπρεπε να πεθάνει.

Μια ιστορία γεμάτη συναρπαστικές περιγραφές που αφορούν το χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου αλλα κυρίως αποτυπώνονται με τρομερά ρεαλιστικό τροπο σχεδον άγριο- οι νοοτροπίες,τα συναισθήματα,οι δεισιδαιμονίες,οι κλίμακες ηθικών αξιών,οι σκληρές συνθήκες διαβίωσης των φτωχών ανθρώπων και γενικότερα οι θεοφοβουμενες οικογενειακές και οι επιφανειακές-επίπλαστες κοινωνικές δομές,στην Ισλανδια του 19ου αιώνα.

Όταν αρχίζει να μέτραει αντίστροφα η φρίκη του τέλους κανεις δεν ειναι ικανός,κανεις δεν προσπαθεί έστω και μάταια να τα βάλει με το κατεστημένο και να σταματήσει το ρολόι του θανάτου. Ακόμη και όσοι γνωρίζουν ή μπορούν να επικαλεστούν μια άλλη αλήθεια λιγότερο κατασκευασμένη και ψεύτικη.
Ακόμη και αυτοί που η παγωνιά του τόπου τους δεν έχει περάσει στην ψυχή τους ειναι απλοί μοιρολάτρες και συνένοχοι,σαν βοηθοί θανάτου!!


Καλή ανάγνωση!