ŷ������

بِن در جهان
اين كتاب ادامه ي "فرزند پنجم" اثر دوريس لسينگ است با اين تفاوت كه اينبار برخلاف جلد قبل كه خواننده از بِن متنفر بود، حال حامي و پشتيبان اوست. بِن يك انسان نماي بيچاره كه در ميان آدم هاي اين عصر گيركرده، هيچ كس او را نميفهمد. هيچ كس او را دوست ندارد و او محكوم به تنهايي است. رفتارهايي كه با او ميشود اگرچه بسيار طبيعي است اما عميقا قلب هر موجود داراي احساسي را بدرد مي آورد.

اگرچه نميتوان تاثيرگزاري و برانگيختن احساسات را ناديده گرفت، اما همچنان معتقدم اين داستان به اندازه ي لازم و كافي، قوي نبود. وقوع حوادث و اتفاقات بيشماري كه صرفا به داستان شاخ و برگ داده و بي هدف بودند، از ارزش داستان ميكاهد. اصلا همين كه يك انسان ماقبل تاريخ ناگهان از دل يك خانواده معمولي بدنيا بيايد بسيار تخيلي مينمود. دوجلد كتاب را تنها براي كشف اينكه بِن چه بود خواندم و درنهايت از اين پايان غمناك بسيار ناراحت شدم، هرچند ميدانم چاره ي ديگري جز اين سرنوشت نبود و به بهترين حالت تمام شد. فارغ از همه ي كاستي ها، ايده و ابتكار نوي كتاب ارزش يكبار خوانده شدن به آن ميبخشد.

نوبل ٢٠٠٧، به نويسنده اي اهدا شده است كه حامي اخلاقيات انسان است. وي در اين كتاب، آزمايشگاه هاي مجهز و پيشرفت علم به قيمت زجر گونه هاي مختلف-چه حيوان و چه انسان- را محكوم كرده و از احساسات موجودات زنده سخن ميگويد. اصلا شايد بِن نمادي از حيوان واقعي باشد كه حال به سخن درآمده و توانايي اندك تعاملي با انسان پيدا كرده است. سوالي كه در اين ميان بوجود مي آيد اين است كه آيا نتيجه ي متفاوت بودن تنهايي و طرد است؟ آيا بشر قادر است تفاوت ها را بپذيرد و فارغ از نژاد و قيافه و رفتار ديگران، آنها را بعنوان يك انسان، يك جاندار داراي عواطف، دوست بدارد؟
"اين كتاب مبين ميل حيواني ما براي نوعي زندگي است كه تحت تاثير نيازمنداني كه به خاطر نياز به محبت، سرعت ما را در زندگي كاهش ميدهند، قرار نميگيرد."