ŷ������

“هەڵبەستم زۆرن
هەندێکیان شارن
هەندێکیان گوندن
هەندێک تەلارن
هەندێک خانیلەی تەپیو و نەوی
بەڵام ئەوانەی بۆ تۆم نووسیون
دەبن بە شاکار
بە رووناکترین پایتەختی زەوی”
― عه‌بدوڵ�� په‌شێ��

“برف می بارد

چه برفی هم

یاد سال پیش می افتم

برف می بارید و ما خندان

یاد آدم برفی و شال و کلاه آن

برف می بارد چه برفی هم

رفته ای افسوس

رفته ای جایی که برفی نیست

ای مسافر

کاش می گفتی که بعد از رفتنت هم بازی من کیست

برف می بارد چه برفی هم

بارش این برف دردی در دلم انداخت

این که آدم برفی امسال را

فردا

با که باید ساخت...

برف می بارد

چه برفی هم”
― مصطفی رحماندوست

“بچه که بودم
.نامه ای بستم به پای کبوتری
.نامه را به خدا نوشته بودم
:خواهرکم پرسید
چرا کبوتر؟
گفتم : چون کبوتر می رود به اوج آسمان
.خدا نامه را از دست او زودتر می گیرد
:خواهرم پرسید
اما تو مطمئنی که خدا مدرسه رفته است؟
اصلا خواندن و نوشتن بلد است
که نامه ات را پاسخ دهد؟”
― شێرکۆ بێکەس

“ما برای خود قصه می‌گویی�� تا بتوانیم آسوده‌ت�� زندگی کنیم”
― Joan Didion