ŷ������

“سي‌وپن�� سالگي

سي‌وپن�� ساله‌ا��!. راه نصف شده
مثل دانته در نيمه‌�� راهيم
جوهر روزگار جواني‌مان��
بي‌اعتن�� به التماس‌ه�� و خواهش‌ها��
بي‌اعتن�� به اشك چشم، ترك‌ما�� مي‌كن��

بر شقيقه‌هاي�� برف باريده؟
اين صورت چين افتاده از آن من است خدايا؟
اين حلقه‌ها�� ارغواني(كبود) زير چشم از آن من‌اند��
اي آينه‌هاي�� كه سال‌ه�� دوست مي‌پنداشتم‌تا��
براي چه چنين به دشمني‌ا�� برخاسته‌ايد��”
― جاهيت سيتكي تارانجي

“ننه ننه؛ من گشنَمِه”
― اکبر عبدی/دزد عروسک‌ه��

“در قلب من پیامبری ست
که امشب
قومش را عذاب می کنند
..”
― رضا ادهمیان

“هرگز ز دل امید گل آوردنم

نرفت

این شاخ خشک

زنده به بوی بهار "تو"ست”
― هوشنگ ابتهاج